Μετά τον αρχικό θόρυβο και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας για τη μετατροπή των Αστυνομικών Σχολών το XanthiPress.gr αναζήτησε τις γνώμες νομικών και πανεπιστημιακών που ασχολούνται στενά με το ζήτημα της μετανάστευσης και του τρόπου που αντιμετωπίζεται το πρόβλημα από την Ελληνική Πολιτεία.

Κ. Τσιτσελίκης: «Άσκοπη προσπάθεια, αδειάζουν την πισίνα με κουβαδάκι»

Σύμφωνα με τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, συγγραφέα και Πρόεδρο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (www.hlhr.gr), Κώστα Τσιτσελίκη, η όλη προσπάθεια της κυβέρνησης μοιάζει άσκοπη αφού πρόκειται να ανακυκλώνει 30.000 ανθρώπους σε 25 χώρους κράτησης ενώ υπάρχουν 300.000 παράνομα διαμένοντες στη χώρα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι μοιάζει με «αδειασμα πισίνας με κουβαδάκι» και μάλιστα στην ίδια πισίνα αφού η μόνη διέξοδος αυτών των ανθρώπων είναι είτε η εθελούσια αποχώρηση – που δεν διευκολύνεται- είτε η παράνομη μετακίνηση προς τη Δύση που αντιστοιχεί σε λίγες χιλιάδες μετανάστες ετησίως, είτε η νόμιμη απέλαση/απομάκρυνση που αντιστοιχεί επίσης σε ένα μικρό αριθμό. «Αρα το όλο ζήτημα της μετεγκατάστασης κρατούμενων στην περιφέρεια από την Αθήνα είναι επικοινωνιακή φούσκα εφάμιλη του τοίχου του Έβρου» σημειώνει ο Κώστας Τσιτσελίκης.

Από νομικής άποψης, σύμφωνα με τον Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προκύπτουν μια σειρά από ζητήματα και υπάρχουν σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις, κυρίως, για το νόμιμο ή μη χαρακτήρα της κράτησής τους. Πρακτικά δηλαδή, για το αν έχει νόμιμο σκοπό όπως είναι η απέλαση ή η επαναπροώθηση στην Τουρκία καθώς οι περισσότεροι χαρακτηρίζονται ανέφικτης απέλασης. Τόσο για αυτούς όσο και για όσους έχουν ήδη συλληφθεί και αφεθεί ελεύθεροι προκύπτει ζήτημα νομιμότητας.

Χρονικοί περιορισμοί για την κράτηση και νομικές προϋποθέσεις

Κατά τα άλλα, σύμφωνα και με άλλους έμπειρους νομικούς στα θέματα των μεταναστών, η κράτηση του υπό απέλαση αλλοδαπού δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 18 μήνες, όπως σε όλη την Ευρώπη. Αυτό σημαίνει κοινώς ότι μέχρι και 18 μήνες η διοίκηση μπορεί να κρατάει οποιονδήποτε δεν βρίσκεται νόμιμα στη χώρα προκειμένου να μπορέσει να τον απελάσει, κάτι στο οποίο βασίζεται νομικά η κυβέρνηση.

Όμως, επισημαίνεται ότι για να είναι δικαιολογημένη η κράτηση θα πρέπει  αφενός να υπάρχει εύλογη πιθανότητα απέλασης και αφετέρου οι συνθήκες κράτησης να είναι τέτοιες που να μην συνιστούν εξευτελιστική μεταχείριση. Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι για κάποιους αλλοδαπούς χωρίς έγγραφα η Ελλάδα αποδεδειγμένα δεν μπορεί να τους επιστρέψει στη χώρα τους (Συρία-Αφγανιστάν) ενώ κάποιοι που διαμένουν πολύ καιρό στη χώρα, έστω και χωρίς χαρτιά, έχουν αναπτύξει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς με τη χώρα και με βάση νομολογίες του Ε.Δ.Δ.Α. δεν μπορούν να απελαθούν και πρέπει να τους χορηγηθεί καθεστώς νόμιμης διαμονής.

Πρακτικό αποτέλεσμα

Άρα το αυτό που προκύπτει ξεκάθαρα από τις τοποθετήσεις των ειδικών είναι ότι η διασπορά παράνομων μεταναστών από το Κέντρο προς την Περιφέρεια δε συνιστά λύση αλλά προσωρινή διάχυση του προβλήματος σε όλη τη χώρα όσων διαμένουν παράνομα στη χώρα με ελάχιστες πιθανότητες εξόδου, απέλασης ή επαναπροώθησης. Σε ότι αφορά στο «σφράγισμα» των συνόρων οι ειδικοί κάνουν λόγο για ανέφικτους στόχους.

Άρα απομένει ως ελάχιστο θετικό αποτέλεσμα η μείωση του αριθμού των παράνομων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίοι θα μετακινηθούν αλλού ενώ μόλις το 1/10 του αριθμού όσων βρίσκονται παράνομα στη χώρα θα βρίσκονται κατά καιρούς στα Κέντρα Κράτησης. Η –κυρίως επικοινωνιακή- λογική ότι θα απομονωθούν πρόξενοι εγκληματικότητας από την Αθήνα δεν μπορεί να ισχύει καθώς οι υπό κράτηση μετανάστες θα εναλάσσονται αναγκαστικά.