“Ο τουρισμός, σύμφωνα με το στρατηγικό σχεδιασμό της Περιφέρειας είναι ένας από τους σημαντικότερους τομείς οικονομικής ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια στη Περιφέρειά μας. Η εκμετάλλευση της φυσικής ομορφιάς της περιφέρειας για τη δήθεν «προσέλκυση επενδύσεων», είναι ένας από τους κύριους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους. Δεν είναι τυχαίο, συνεπώς, ότι δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη αυτού του τομέα.

Σε αυτή την κατεύθυνση η Περιφερειακή Διοίκηση κατέθεσε την πρόταση ανακήρυξης του έτους 2017 ως έτος τουρισμού για την Περιφέρεια

Εκείνο, όμως, που δεν αναφέρει είναι: τουριστική ανάπτυξη για ποιον, με ποιο σκοπό και σε ποια κατεύθυνση. Σε τελική ανάλυση, το ερώτημα που τίθεται είναι: τι είναι τουρισμός και πώς τον αντιμετωπίζουμε;

Δεν πρόκειται, απλά για μια «δραστηριότητα». Ο τουρισμός προέκυψε από την ανθρώπινη ανάπτυξη, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνικής εργασίας και της βιομηχανικής παραγωγής, η οποία οδήγησε στη μείωση του κοινωνικά αναγκαίου χρόνου εργασίας, μείωσε το χρόνο μετακίνησης και αύξησε τις δυνατότητες επικοινωνίας διαφορετικών λαών και πολιτισμών.

Συνεπώς, ο τουρισμός, δεν είναι μια «χάρη» που κάνει η άρχουσα τάξη στα εργατικά λαϊκά στρώματα. Αντιθέτως, είναι δικαίωμα των τελευταίων που κατακτήθηκε με αγώνες και αντικατοπτρίζει – σε ένα βαθμό – την κοινωνική εξέλιξη και την εξέλιξη της κοινωνικοποίησης της εργασίας.

Ο τουρισμός στην χώρα αλλα και στην Περιφέρειά μας στηρίχτηκε παραδοσιακά, στην οικογενειακή επιχείρηση, μέσα από την αξιοποίηση της ιδιοκτησίας και της χρήσης γης. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπτυχθεί πληθώρα μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Κοινή συνισταμένη των παρατάξεων της αστικής διαχείρισης αποτελεί το γεγονός ότι ο τουριστικός κλάδος αποτελεί κλάδο στρατηγικής σημασίας για την ανάκαμψη της οικονομίας και στηρίζετε ολόπλευρα την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων.

Έτσι την τελευταία δεκαετία ενισχύθηκε η τάση ισχυροποίησης των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον ξενοδοχειακό τομέα, η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Τα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες πληρότητες, συγκεντρώνουν συνολικά το μεγαλύτερο κομμάτι των εισπράξεων, ενισχύουν τη θέση τους στο σύνολο του ξενοδοχειακού δυναμικού. Αντίθετα, τα μικρότερης κατηγορίας βλέπουν τη θέση τους να επιδεινώνεται, να υπολειτουργούν και να απαξιώνονται.

Το δε «τέλος» διανυκτέρευσης που ψηφίστηκε πρόσφατα με το 4ο Μνημόνιο αποτελεί ένα ακόμα χτύπημα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταλυμάτων και ξενοδοχείων

Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι επέκτειναν τη δράση τους σε νέους τομείς, δημιουργούν φάρμες, ελαιώνες, αμπελώνες, συγκεντρώνουν τη γη, συμμετέχουν ή δημιουργούν εταιρείες εστίασης, βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων, στο «real estate», σε εταιρείες διαχείρισης υποδομών (π.χ. μαρίνες). Προχωρούν σε επενδύσεις σε ανταγωνιστικές για την τουριστική δραστηριότητα χώρες στα Βαλκάνια, στην Τουρκία κ.α.

Ενισχύεται ο ρόλος των tour operators, η διασύνδεσή τους με τους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους αλλά και η άμεση διαχείριση ξενοδοχειακών μονάδων απ’ αυτούς.

Ταυτόχρονα, επιδεινώνεται η θέση των μικρών, οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεων, αλλά και των αυτοαπασχολουμένων, στα ξενοδοχεία, στην εστίαση και σε άλλες δραστηριότητες τουριστικού ενδιαφέροντος, λόγω του γεγονότος ότι είναι αποκλεισμένοι από το σύστημα ελέγχου των τουριστικών ροών από τους tour operators, αλλά και εξαιτίας της γενίκευσης του «all inclusive». Σ’ αυτές τις αρνητικές επιδράσεις πρέπει να προσθέσουμε και τη σημαντική μείωση του εσωτερικού τουρισμού, εξαιτίας της επιδείνωσης της θέσης της λαϊκής οικογένειας.

Εντάθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Μειώσεις στους μισθούς, μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων, ατομικές και ημερήσιες συμβάσεις εργασίας, καταστρατήγηση του ωραρίου και εντατικοποίηση της εργασίας. Ακόμη, μεγαλύτερη αξιοποίηση της μαθητείας με την οποία υποκαθιστούν τους εργαζόμενους στον κλάδο.

Συνεχίστηκε και δυνάμωσε η άναρχη και ανισόμετρη ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας με τη μεγάλη συγκέντρωση ξενοδοχειακών κλινών σε λίγες περιοχές .

Διευρύνεται η κρατική στήριξη της τουριστικής δραστηριότητας, η οποία απορροφά ένα ιδιαίτερα σημαντικό μέρος των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αλλά και του ΕΣΠΑ.

Πρόκειται για μία πολύπλευρη κρατική στήριξη που αφορά τόσο την ανάγκη διαφοροποίησης του τουριστικού πακέτου και την ανάδειξη νέων μορφών (ιατρικός, ιαματικός, συνεδριακός, πολιτιστικός κ.α.) στο όνομα της ποιοτικής αναβάθμισής του, όσο και τη διεύρυνση του τουριστικού ρεύματος από νέες αναδυόμενες περιοχές όπως της Ρωσίας, Κίνας κ.τ.λ.

Οι αλλαγές στη χρήση της γης σε συνδυασμό αλλαγές που έγιναν στο χωροταξικό σχεδιασμό οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης σε όλο και λιγότερα χέρια.

Μια στήριξη που ολοκληρώνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις των υποδομών (λιμανιών, μαρίνων, αεροδρομίων) και την εκποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Όλα, ο ήλιος, η θάλασσα, το περιβάλλον κλπ., έχουν μετατραπεί σε εμπόρευμα. Δεν είναι τυχαίο ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν μπορεί να κάνει διακοπές

Άνοιξε ακόμα περισσότερο η ψαλίδα ανάμεσα στις αντικειμενικές δυνατότητες που συνεχώς διευρύνονται και στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για ξεκούραση, διακοπές και αναψυχή. Με αποτέλεσμα οι διακοπές να μετατρέπονται σε είδος πολυτελείας για τη λαϊκή οικογένεια, για τη νεολαία των λαϊκών στρωμάτων.

Οι εργασιακές άδειες και η δυνατότητα τουριστικής αξιοποίησής τους, είναι δικαίωμα των εργαζομένων και όχι προνόμιο και αγαθό της αστικής τάξης και ορισμένων καλοπληρωμένων μεσαίων στρωμάτων.

Η απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης, η διεκδίκηση στόχων πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπως είναι το δικαίωμα στις διακοπές, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάγκη αμφισβήτησης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της συμμετοχής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού είναι απαραίτητος όρος για την αξιοποίηση του συνόλου των παραγωγικών δυνατοτήτων, για την ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας σε αναλογία με τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας, για μια ανάπτυξη με στόχο την λαϊκή ευημερία.

Για όλους αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση καταψηφίζει.” καταλήγει η παρέμβαση του Περιφερειακού Συμβούλου Τρέλλη Χρήστου στο Π.Σ. .