Mετά από αρκετές οργανώσεις που αντέδρασαν στην αμφιλεγόμενη επιστολή της ΕΛΜΕ Ροδόπης που καταφερόταν εναντίον του προγράμματος εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων, πλέον μια ΕΛΜΕ, αυτή της Ξάνθης, απαντά ευθέως στους συναδέλφους τους καθηγητές της Κομοτηνής με μια ανοιχτή επιστολή στην οποία απορρίπτει -από την πλευρά της- τους ισχυρισμούς και τις κατηγορίες που υπήρξαν από την ΕΛΜΕ Ροδόπης.

Μεταξύ άλλων κάνει λόγο για επιθέσεις με αφορισμούς και κουτσομπολιά στη δουλειά 258 εκπαιδευτικών ενώ κάνει λόγο για εμπάθει και μισαλλοδοξία που πρέπει να εγκαταλειφθούν για να συζητηθούν τα προβλήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης.

Πιο αναλυτικά η επιστολή αναφέρει:

Με έκπληξη διαβάσαμε την επιστολή της ΕΛΜΕ Ροδόπης σχετικά με την ενισχυτική διδασκαλία που προσφέρει το «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων». Έκπληξη γιατί δεν είναι συνηθισμένο ένα συνδικαλιστικό σωματείο να απαξιώνει με αφορισμούς και

κουτσομπολιά τη δουλειά των 258 εκπαιδευτικών τους/τις οποίους/ες εκπροσωπεί. Ούτε είναι λογικό να συκοφαντείται ένα πρόγραμμα το οποίο επιχειρεί να ενισχύσει ομάδες μαθητών/τριών που υστερούν μαθησιακά με μόνο κριτήριο την επιτυχία ή την αποτυχία στις εξετάσεις.

Είναι αλήθεια ότι εκπαιδευτικά θέματα που σχετίζονται με τη μειονότητα είναι πολλά και περίπλοκα ενώ η πολιτεία έχει δείξει την αδιαφορία της με πολλούς τρόπους. Είναι λογικό, και σ’ αυτό συμφωνούμε με την ΕΛΜΕ Ροδόπης, να απαιτούμε δραστικότερες και οριστικές λύσεις. Δεν κατανοούμε όμως γιατί η ενίσχυση των μαθητών/τριών που φοιτούν τώρα και αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σχολείο μπορεί να εμποδίσει αυτές τις οριστικές λύσεις. Ούτε κατανοούμε γιατί τα μαθήματα τουρκικής που παρακολουθούν οι εκπαιδευτικοί αποτελούν πηγή κακού, αφού στόχος τους είναι η κατανόηση εκ μέρους των διδασκώντων των προβλημάτων που προκύπτουν λόγω της διαφορετικής δομής της γλώσσας των μαθητών/τριών τους.

Είναι σίγουρο ότι τα Π.Ε.Μ. δεν μπορούν να λύσουν οριστικά τα προβλήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης είναι όμως γνωστό ότι όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του έχει συμβάλει στη βελτίωση και την ομαλότερη ένταξη των παιδιών της μειονότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ακόμη πρέπει να επισημανθεί η παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού το οποίο προτείνει μια διαφορετική παιδαγωγική προσέγγιση και το οποίο συμβουλεύονται και εκπαιδευτικοί που δεν έχουν καμία σχέση με τα ΠΕΜ.

Τα προβλήματα που προκύπτουν από την έλλειψη μέριμνας της πολιτείας για την παιδεία γενικότερα και όχι μόνο για τη μειονοτική εκπαίδευση, τα διαπιστώνουμε όλοι και όλες στις τάξεις μας. Για τη λύση τους απαιτούνται νηφάλιος διάλογος, τεκμηριωμένες προτάσεις χωρίς εμπάθεια και μισαλλοδοξία και κυρίως αγάπη για τα παιδιά και πάθος για το λειτούργημά μας.