«..είναι ικανοί να πουλήσουν στους ανθρώπους το μέλλον με αντάλλαγμα το παρελθόν τους».

Απέραντη μελαγχολία που ξεκίνησε από την πρωτεύουσα αρχίζει να σκεπάζει και την επαρχία. 

Ένα δελτίο ειδήσεων  θα γίνει, αν δεν έγινε η ζωή μας. Οι δυσκολίες βρήκαν δικαιολογία την κρίση.

Δεν είμαι ο κατάλληλος για να μιλήσω για την σοβαρότητα της οικονομικής μας κρίσης. Έτσι κι αλλιώς κάποιοι από εμάς τη βίωναν πάντα. Αυτό που μ’ ενοχλεί είναι που βλέπω την κρίση στην πόλη μας, ως μια κρίση, στη στάση ζωής που είχαμε. Και μ’ ενοχλεί περισσότερο που πιστεύαμε στην δυναμική του τόπου και αυτή έρχεται και παρουσιάζεται πλέον συνδεδεμένη με την γενικότερη κρίση στη αντιμετώπιση της ζωής.

Κι ενώ με τόση ευκολία σχεδιάζαμε μεγαλεπήβολα πλάνα, «τρομερές  εκδηλώσεις», σήμερα,  μας ζητούν ή αποφασίσαμε, να συρρικνωθούμε.

Κι ενώ σε κάθε κρίση, οι σκεπτόμενοι οργανώνονται πιο δυναμικά, επενδύουν στον «πολιτισμό» (κι η Ξάνθη έχει τέτοια πολλά παραδείγματα να δείξει), το 2011 έρχεται σαν μια καταλυτική ημερομηνία  για φραγμό στις δράσεις..

Στα δύσκολα ας δείξουμε ποιοι είμαστε… Μονάδες και παρέες και πόλεις.

Νοσηλεία μας οι υποδομές μας. Οι μονάδες οι παρέες οι πόλεις μας.

Κι αν μας δίνουν το μπαστούνι,

οι νεαροί έχουν πολλά γκάζια,

ας τρέξουμε για λίγο μαζί τους,

για – με – μια φορα (με τον τόνο που εσείς θέλετε.).

Είναι ο καιρός για τα πάντα.  

«Ίσως η ακινησία που έχουν τα πράγματα τριγύρω μας να τους επιβάλλεται από την βεβαιότητα μας πως είναι αυτά κι όχι άλλα, απ’ την ακινησία της σκέψης μας απέναντί τους.»

Εγώ ο «……… μεταγραφέας»

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο – M. Proust

Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης –Μ. Κούντερα

Ερημη Χωρα – Τ. Eliot

Οδυσσέας – Τζόυς

Για τις μεταγραφές
Πασχάλης Ξανθόπουλος