Στην προσυνεδριακή εκδήλωση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) στην Ξάνθη με θέμα «Η αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τους πολίτες μπροστά» μίλησε ο Γιώργος Κολλάρος, μέλος της ΤΕ Ξάνθης του ΚΚΕ και Δημοτικός Σύμβουλος επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης. Τόνισε μεταξύ άλλων:

«Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην πρόσφατη συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ ήταν ειλικρινής και ιδιαίτερα αποκαλυπτικός: “Η κυβέρνηση δεν θα κάνει καμιά αλλαγή στο χαρακτήρα του κράτους. Όποιος κυβερνά δεν σημαίνει ότι έχει και την πραγματική εξουσία. Κάποιες αλλαγές θα γίνουν, αλλά όχι στο χαρακτήρα του κράτους”.

Το αστικό κράτος, λοιπόν, είναι εδώ! Η πλουτοκρατία, τα μεγάλα συμφέροντα, οι ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες θα είναι εδώ. Η δημόσια διοίκηση ως μέρος του αστικού – αντιλαϊκού κράτους θα συνεχίσει να υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων. Η Τοπική Διοίκηση, ως μηχανισμός-κρίκος του κράτους σε περιφερειακό – τοπικό επίπεδο, προωθεί και μέσω του “Καλλικράτη” μέρος των στρατηγικών στόχων που προωθεί το κεφάλαιο.

Και εδώ ισχύουν οι δεσμεύσεις απέναντι στους εταίρους για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. (…)

Από τη μια μεριά, λοιπόν, βρίσκονται οι θεσμικοί εταίροι, οι αγορές, δηλαδή οι μεγαλοβιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και τα κόμματά τους, οι οποίοι στοχεύουν στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου σε όλες τις περιφέρειες και του δήμους. Από την άλλη μεριά βρίσκεται η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που οργανώνουν την αντεπίθεση, την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής με τη λαϊκή συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, με στόχο τη λαϊκή εξουσία και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ δικαιώθηκε με τη θέση του ότι η μεγάλη -αν όχι η συντριπτική- πλειοψηφία των προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής ότι είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, να υπάρχουν φιλολαϊκές νησίδες, αντιμετώπιση τοπικών και περιφερειακών ανισοτήτων, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική εξουσία των μονοπωλίων. Ήταν και είναι αντίθετο στη γενίκευση του αιτήματος για τη μεταφορά αρμοδιοτήτων από το κράτος στους δήμους και τις περιφέρειες, όχι μόνο επειδή απλά γιατί το κράτος δεν παραχωρεί αντίστοιχους πόρους. (…)

Η “νέα” μεταρρυθμιστική αντίληψη δεν έχει καμία σχέση με τις συνολικές ανατροπές για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών με βάση τον παραγόμενο πλούτο, τις δυνατότητες της χώρας και της εποχής μας που προτείνει το ΚΚΕ».

Σε σχέση με το νέο ΕΣΠΑ:

«Στο πλαίσιο της λεγόμενης επανεκκίνησης της καπιταλιστικής οικονομίας, που κατά τη γνώμη μας στοχεύει στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας για τη διασφάλιση και διεύρυνση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, εντάσσεται και η διαχείριση των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ. Η καλλιέργεια προσδοκιών ότι το ΕΣΠΑ είναι εργαλείο ανάπτυξης που θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία έξω από την κρίση είναι αυταπάτη για να μην πω απάτη! Το 94% των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ είναι δεσμευμένα υπέρ των μονοπωλίων. (…)

Τα λεφτά αυτά δεν θα γίνουν αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα, σχολεία και νοσοκομεία, υποδομές που έχει ανάγκη ο λαός, ούτε θα ενισχυθούν οι κοινωνικές δομές των δήμων. Θα γίνουν “καύσιμο” για τις μεγαλοεπιχειρήσεις να κάνουν επενδύσεις με εργατοϋπάλληλους που θα αμείβονται με τρεις κι εξήντα, χωρίς κανένα δικαίωμα. Το νέο ΕΣΠΑ θα έχει πολύ πιο αυστηρές προϋποθέσεις».

Για την πρόταση του ΚΚΕ:

«Το ΚΚΕ απορρίπτει αυτούς τους σχεδιασμούς και στοχεύσεις που κύριο στόχο έχουν το βάθεμα και τη διαιώνιση της μονοπωλιακής και καπιταλιστικής κυριαρχίας. Το ΚΚΕ πρεσβεύει την ανάπτυξη με κεντρικό σχεδιασμό και κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, μια άλλη αντίληψη για την κοινωνία και οικονομία, για την ανάπτυξη και οργάνωση του κοινωνικού χώρου, του κεντρικού σχεδιασμού, σε μια σοσιαλιστική Ελλάδα.

Για το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή η πλήρης κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών προερχόμενη από την αύξηση της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου. (…)

Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ παράλληλα με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, προωθείται:

• Ο χωροταξικός σχεδιασμός και το εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτινων πόρων για την προστασία και την αξιοποίησή τους με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία, τη διαμόρφωση πόλεων φιλικών στον άνθρωπο. Η κατοχύρωση της γης, των νερών, των πλουτοπαραγωγικών πόρων ως αδιαπραγμάτευτης δημόσιας, λαϊκής περιουσίας.
• Η ισόμετρη ανάπτυξη κατασκευών για την κάλυψη αναγκών στέγασης, δημόσιων έργων υποδομής, στήριξη της αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας, των κοινωνικών υπηρεσιών.
• Η διασφάλιση ασφαλούς, σύγχρονων προδιαγραφών, λαϊκής στέγης, σε συνδυασμό με αναμόρφωση των πόλεων, υποδομές λειτουργικότητας για γρήγορη, ασφαλή μεταφορά, προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, διασφάλιση επαρκών πνευμόνων πράσινου, σε συνδυασμό με ζώνες λαϊκού αθλητισμού, πολιτισμού και ψυχαγωγίας.
• Ένα τέτοιο φιλολαϊκό πρόγραμμα, αυτόνομης οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, απαιτεί πριν απ’ όλα ο λαός να πάρει την εξουσία. Προϋποθέτει όμως απάντηση με όρους πολιτικής ρήξης με την ΕΕ και τα μονοπώλια, την ολοσχερή διαγραφή του χρέους που θα βάζει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και της οικογένειάς τους. Χωρίς τη ρήξη αυτή, χωρίς την ανατροπή της καπιταλιστικής παραγωγικής βάσης, δεν μπορεί να ελπίζει κανείς σε ουσιαστική διέξοδο, που να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών».