Ήταν 10 Μαΐου του 1933 όταν φοιτητές ναζιστές επιχείρησαν να κάψουν στην πλατεία Όπερνπλατς του Βερολίνου -σήμερα πλατεία Αουγκούστ Μπέμπελ- τα λεγόμενα «αντιγερμανικά» βιβλία.

Αρχικά, η προσπάθειά τους απέτυχε λόγω καταρρακτώδους βροχής, όμως οι πυροσβέστες που ήταν στο σημείο λειτούργησαν ως εμπρηστές αφού προσφέρθηκαν να τα περιλούσουν με βενζίνη και να ρίξουν το πρώτο αναμμένο σπίρτο. Λίγο αργότερα δεκάδες χιλιάδες συγγράμματα είχαν γίνει παρανάλωμα του πυρός.

Σήμερα, όπως αναφέρει το Βήμα, ακριβώς 80 χρόνια μετά, οι Βερολινέζοι ξαναγυρίζουν στον τόπο του εγκλήματος για να καταδικάσουν, αλλά κυρίως για να καταλάβουν την αποτρόπαιη αυτή πράξη. Στις εκδηλώσεις που διοργανώνονται στη γερμανική πρωτεύουσα αναμένεται να συμμετάσχουν χιλιάδες άνθρωποι.

Παράλληλα, με αφορμή τα 80 χρόνια από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία (31 Ιανουαρίου 1933), το Βερολίνο φιλοξενεί φέτος συνολικά 520 εκδηλώσεις σε κλειστούς χώρους, αλλά προπαντός στους δρόμους. Μια από τις πιο εντυπωσιακές είναι η αναπαράσταση της μεταφοράς των κρατουμένων αντιπάλων του ναζισμού (Κομμουνιστών, Σοσιαλδημοκρατών, Εβραίων, Ρομά, ομοφυλόφιλων, κλπ.), από τις φυλακές στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, από όπου οδηγούνταν στη συνέχεια με τα τρένα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο διευθυντής του βερολινέζικου μουσείου «Τοπογραφία του τρόμου» Αντρέας Ναχάμα μιλά στο «Βήμα» και τονίζει ότι η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία έφερε «το τέλος της δημοκρατίας, πρώτον στη Γερμανία και ύστερα, με την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και στην Ευρώπη».

«Η συνέπεια ήταν να μη μείνει οικογένεια στην Ευρώπη χωρίς θύματα. Ο απολογισμός του ήταν σκέτη καταστροφή».

Σημειώνει, επίσης, ότι αφετηρία του εθνικοσοσιαλισμού ήταν ο ρατσισμός: «Πάνω βρισκόταν η κυρίαρχη άρια φυλή, και κάτω οι άλλες κοινωνικά πιο αδύναμες ομάδες. Έτσι παραβίαζε ένα θεμελιώδη νόμο της μοντέρνας κοινωνίας: την ισότητα των ανθρώπων. Με αυτό γύριζε την ανθρωπότητα αιώνες πίσω».

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα