Το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ξάνθη και η στήριξη τευτλοπαραγωγών είναι το αντικείμενο ερώτησης των τριών βουλευτών της Ξάνθης προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Οι τρεις βουλευτές ερωτούν για την επαναλειτουργία του εργοστασίου της Ξάνθης, την καλλιέργεια τεύτλων σε Ξάνθη και ΑΜΘ, καθώς και τη στήριξη των παραγωγών.
Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:
Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (Ε.Β.Ζ.) απετέλεσε μια εταιρία που επί πολλές δεκαετίες εξασφάλιζε εισόδημα σε περισσότερους από 10 χιλιάδες καλλιεργητές, ενώ μέχρι πριν από περίπου οκτώ χρόνια συνιστούσε τη μεγαλύτερη εθνική αγροτική βιομηχανία, διαθέτοντας πέντε εργοστάσια στην Ελλάδα και ακόμα δύο στη Σερβία τα οποία κάλυπταν τη ζήτηση ζάχαρης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Σήμερα, έχοντας δεχθεί ισχυρό πλήγμα από την ευρωπαϊκή μεταρρύθμιση της Κοινής Οργάνωσης της Αγοράς, αλλά και ούσα έρμαιο των πολιτικών απαξίωσης που ακολούθησαν οι τελευταίες κυβερνήσεις, η Ε.Β.Ζ. βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με ζημιογόνες χρήσεις καθώς και σειρά διαρθρωτικών προβλημάτων.
Στην περιοχή της Ξάνθης, το εργοστάσιο της εταιρείας λειτούργησε τελευταία φορά ως μονάδα παραγωγής το 2006, ενώ στη συνέχεια, και σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006, προωθήθηκε η τροποποίηση του αντικειμένου εργασιών σε παραγωγή βιοαιθανόλης, εγχείρημα όμως που ουδέποτε υλοποιήθηκε. Μετά την αποξήλωση του παραγωγικού εξοπλισμού, οι αποθηκευτικοί χώροι και ο εξοπλισμός συσκευασίας χρησιμοποιήθηκαν για τη συσκευασία, αποθήκευση και διαχείριση της παραγωγής των υπόλοιπων εργοστασίων του Ομίλου. Στο τέλος του 2013, οι εναπομείναντες εργαζόμενοι έλαβαν από τη διοίκηση της Ε.Β.Ζ. τις υποχρεωτικές τους μεταθέσεις για τα εργοστάσια Πλατέως και Σερρών, με αποτέλεσμα την ολική παύση των δραστηριοτήτων.
Η κίνηση αυτή είχε ως άμεσες συνέπειες την απώλεια εσόδων από την εμπορία της ζάχαρης, την απαξίωση και καταστροφή των υπαρχουσών εγκαταστάσεων, την απώλεια ενός στρατηγικού σημείου πώλησης, αλλά και μια σειρά περαιτέρω επιπτώσεων στην περιοχή, τους εμπόρους και τους βιοτέχνες. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι το εργοστάσιο της Ξάνθης διέθετε εγκαταστάσεις αποθήκευσης (σιλό) από σκυρόδεμα, πλεονέκτημα το οποίο δεν διέθετε κανένα από τα υπόλοιπα εργοστάσια του Ομίλου.
Αναφορικά με το ζήτημα της τευτλοπαραγωγής, σύμφωνα με την εξαμηνιαία οικονομική έκθεση της εταιρείας για το 2ο εξάμηνο του 2014, κατά το περασμένο καλλιεργητικό έτος υπογράφηκαν 2.696 συμφωνητικά που καλύπτουν έκταση μεγαλύτερη των 89.197 στρεμμάτων, ενώ για τη συγκομιδή οριστικοποιήθηκε έκταση 76.723 στρεμμάτων 2.427 αγροτών. Αντίστοιχα, για το 2015, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση οικονομικών αποτελεσμάτων της εταιρείας για τη χρήση 2014/2015, υποβλήθηκαν 1.723 αιτήσεις που αφορούν 63.638 στρέμματα, και υπογράφηκαν 1.570 συμφωνητικά που καλύπτουν έκταση 55.377 στρεμμάτων. Σε ανάπτυξη βρίσκονται 48.884 στρέμματα 1.440 αγροτών. Η έναρξη συγκομιδής άρχισε στις 16/9/2015 σύμφωνα με τον προγραμματισμό σε όλες σχεδόν τις περιοχές όπου έχει αναπτυχθεί η τευτλοκαλλιέργεια εκτός των περιοχών του Εργοστασίου Ορεστιάδας όπου θα αρχίσουν στις 10/10/2015. Η επαναλειτουργία του τελευταίου θα πραγματοποιηθεί με 60.000 τόνους τεύτλων από Έβρο και Ροδόπη, που αντιστοιχούν σε 12 χιλ. στρέμματα καλλιέργειας Σημειώνεται δε πως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ακραία καιρικά φαινόμενα δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στη σωστή διεξαγωγή των ψεκασμών, ενώ παράλληλα ευνόησαν την εξάπλωση κερκόσπορας, με ότι αυτό συνεπάγεται στη υποβάθμιση των παραγωγικών δεικτών της τευτλοκαλλιέργειας.
Επειδή η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας περνά μέσα από την τόνωση και την ενδυνάμωση της περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και τη διατήρηση και δημιουργία θέσεων εργασίας στην περιφέρεια.
Επειδή το οριστικό κλείσιμο των εργοστασίων Ξάνθης και Λάρισας αντιβαίνει τον Κανονισμό (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και επιδεινώνει την ήδη δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση των εργαζομένων.
Επειδή ο πρωτογενής τομέας πρέπει να στηριχθεί και να αποτελέσει βασικό προμηθευτή πρώτων υλών της εγχώριας βιομηχανίας.
Επειδή η τευτλοκαλλιέργεια και η βιομηχανία ζάχαρης στη χώρα μας πρέπει, όχι απλά να διασωθούν, αλλά να αποτελέσουν ισχυρό πυλώνα ανάπτυξης.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Γιαννακίδης Στάθης
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;