Η πρόσφατη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Ξάνθης για την περίπτωση απασχόλησης παράνομων μεταναστών ως φτηνού εργατικού δυναμικού στις Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες της Θράκης, αναδεικνύει και πάλι το θέμα των ΕΟΖ

Η υπόθεση, βέβαια, φέρνει στην επιφάνεια το πρόβλημα του «μύθου» που καλλιεργήθηκε στην περιοχή, δημιούργησε αντιδράσεις θετικές και αρνητικές, αλλά λείπει μέχρι σήμερα, το βασικό στοιχείο που είναι η πολιτική βούληση ή έστω ένας ξεκάθαρος σχεδιασμός για δημιουργία Ζωνών στη Θράκη. Και λείπει γιατί πολύ απλά δεν υπήρξε ποτέ !

Το XanthiPress.gr παρακολουθεί εδώ και αρκετό καιρό την υπόθεση αλλά από πουθενά δεν έχει προκύψει ξεκάθαρο ενδιαφέρον της πολιτικής ηγεσίας για την υπόθεση των ΕΟΖ. Το μόνο ενδιαφέρον που υπήρξε προήλθε από το περιβόητο «φόρουμ», το οποίο στην ουσία φέρεται να εκπροσωπεί γερμανικά συμφέροντα και επιδιώξεις στην περιοχή (με σαφή προέλευση για τους γνωρίζοντες)  και πέρα τούτου ουδέν.

Από την πολύ συζήτηση άνευ λόγου οι ΕΟΖ μπήκαν στην ατζέντα της περιοχής

Όμως με τη συνεχή ανακίνηση ενός ανύπαρκτου θέματος από το φόρουμ του Έβρου, «τσίμπησαν» οι τοπικοί φορείς της Θράκης οι οποίοι άρχισαν να συζητούν και να αντιδρούν για μια προοπτική που δεν απασχόλησε ποτέ την πολιτική ηγεσία και, δη, την τότε ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης. Όμως εξαιτίας αυτού του τεχνητού θορύβου, η εικόνα που παρουσιάστηκε στο Κέντρο ήταν ότι η Θράκη αναζητεί αναπτυξιακή διέξοδο μέσω των ΕΟΖ, παρότι κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό για αυτές, εκτός από μια μελέτη ιδιωτών  που παραγγέλθηκε από το «φόρουμ».

Με την πίεση αυτή, που φάνηκε να έχει κάποιους υποστηρικτές αναγκάστηκε η Περιφέρεια ΑΜΘ να ασχοληθεί με το θέμα και να παραγγείλει σχετική μελέτη, μετά από τα αιτήματα των αναπτυξιακών φορέων που εξέφρασαν ερωτηματικά για το μέλλον αυτού του – ανύπαρκτου- εγχειρήματος. Επιπλέον δε ο τότε Υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αλλά και ο Γραμματέας Στρατηγικών Επενδύσεων Π. Σελέκος –που παραμένει στη θέση του- αναγκάστηκαν να κάνουν μερικές γενικόλογες παρατηρήσεις χωρίς καμία δέσμευση, νομίζοντας ότι υπάρχει ενδιαφέρον της κοινωνίας στη Θράκη και χωρίς να γνωρίζουν ότι η τοπική κοινωνία είχε πλήρη άγνοια για τις προθέσεις κάποιων εκπροσώπων γερμανικών συμφερόντων στη Θράκη.

Ποτέ δεν υπήρξε επίσημο ενδιαφέρον για ΕΟΖ από την Αθήνα !

Kαι δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι’αυτό από το γεγονός ότι κανένα κείμενο, απόφαση, μελέτη, νομοθετικό κείμενο ή προσχέδιο για ένα τέτοιο θέμα δεν απασχόλησε ποτέ το καθύλην αρμόδιο Υπουργείο, όπως επίσης καμία επίσημη συζήτηση η ακόμη και εσωτερική αλληλογραφία δεν υπήρξε σε επίσημο επίπεδο στα αρμόδια από την Πολιτεία όργανα, για το θέμα των ΕΟΖ.

Ουσιαστικά το μόνο που υπήρξε ήταν η επιθυμία κάποιων προσώπων, προερχόμενων από τον Έβρο, να πιέσουν την πολιτεία για κάτι τέτοιο και μια επιχείρηση, αποτυχημένη προφανώς, για να πειστεί η τοπική κοινωνία για τη χρησιμότητα των ΕΟΖ. Όμως με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε ένα ζήτημα-φάντασμα που συνεχίζει να απασχολεί τη Θράκη, χωρίς πρακτικά ποτέ να τεθεί επίσημα ως αίτημα από θεσμοθετημένους φορείς. Γι΄αυτό και αν ποτέ δημιουργηθούν ΕΟΖ στη Θράκη, με θετικούς ή αρνητικούς όρους , δεν θα οφείλεται σε αίτημα της τοπικής κοινωνίας αλλά σε μια περίεργη φούσκα που δημιουργήθηκε από ιδιωτικά συμφέροντα. Από την προέλευση των πιέσεων είναι προφανές ότι η τοπική κοινωνία ελάχιστα έχει να κερδίσει, ίσως και το αντίθετο !