Ανακοινώσεις-Καταγγελίες της Γραμματείας Π.ΑΜΕ Ν.Ξάνθης για Γ.Σ.Ε.Ε, ΔΕΚΟ και Εργασιακές σχέσεις.

Αναλυτικά:

Ανακοίνωση – Καταγγελία

Η κατάθεση «προτάσεων» της ΓΣΕΕ για τη «ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν τις εργολαβίες» αποτελεί ένα καλό στήριγμα των βάρβαρων εργασιακών σχέσεων. Προτείνει επί της ουσίας τη δια νόμου και ντε φάκτο αποδοχή αυτού του άθλιου εργασιακού καθεστώτος. Στα πλαίσια των προτάσεών της ισχυρίζεται ότι η μέχρι τώρα «μείωση κόστους εργασίας δεν έχει φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα», συμφωνώντας με αυτό τον τρόπο με το καθεστώς, αρκεί ο «πελάτης», δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι δημόσιες υπηρεσίες, να πληρώνουν λιγότερα, μεγιστοποιώντας τα κέρδη και τα οφέλη τους. Στηρίζει ένα καθεστώς όπου αποτυπώνεται η αποθέωση της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή το ανελέητο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, η μέγγενη όλων των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Η θέση της αρνείται το δικαίωμα της μόνιμης σταθερής δουλειάς, αφού οι εργολαβίες διαχρονικά χρησιμοποιούνται ως όχημα για τη μείωση θέσεων εργασίας, τη σύνθλιψη δικαιωμάτων. Σε άλλο σημείο της πρότασης λέει να μπει πλαφόν χαμηλής τιμής με βάση το άθροισμα των υλικών που απαιτούνται και των ημερομισθίων για μια συγκεκριμένη εργασία. Κοροϊδεύει και εμπαίζει τους εργαζόμενους, λέγοντας τους ότι άμα βγάζει πολλά ο εργοδότης, δε θα τους τσαλαπατά τις όποιες κατακτήσεις έχουν απομείνει.

Οι εργολαβίες αποτελούν μια εύφορη κοιλάδα κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο, αφού πραγματοποιείται τμήμα αναγκαίων εργασιών και υπηρεσιών στα πλαίσια μιας παραγωγικής διαδικασίας με πολύ λιγότερη μισθολογική δαπάνη. Κατά συνέπεια, παραχωρούν σε διάφορους «γύπες» το περιθώριο να ληστεύουν την εργατική τάξη στα πλαίσια του ανταγωνισμού. Μια ματιά μόνο στην κρατούσα κατάσταση στις εργολαβίες εκφράζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το εφιαλτικό τοπίο για ωράρια, μισθούς, ασφαλιστικά δικαιώματα κλπ. Η τρομοκρατία δε, οργιάζει. Η κατάσταση αυτή ή καταργείται και ανατρέπεται, ή συντηρείται και συνεχίζει να σμπαραλιάζει την ψυχή και το σώμα της εργατικής τάξης.

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ νομιμοποιεί στις λαϊκές συνειδήσεις τα κολαστήρια των εργολαβιών. Καλλιεργεί αυταπάτες, ότι με ταξική συνεννόηση και κάποιες ψευτορυθμίσεις όλα διορθώνονται. Η ευθύνη τους για το υπερεκμεταλλευτικό καθεστώς των εργολαβιών είναι τεράστια.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Η κυβέρνηση μεθοδευμένα και σχεδιασμένα κλιμακώνει και οξύνει συνεχώς με ταχείς ρυθμούς και σε όλα τα μέτωπα την προαποφασισμένη βάρβαρη επίθεσή της στους εργατοϋπάλληλους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Έτσι μετά τη θύελλα των πρόσφατων αντεργατικών μέτρων για το φορολογικό, τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, τις απολύσεις, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια που άλλα είναι στη φάση της υλοποίησης και άλλα περιμένουν τη σειρά τους στη βουλή για να γίνουν νόμοι υπέρ των κεφαλαιοκρατών,  η κυβέρνηση είναι έτοιμη από μέρα σε μέρα να εξαπολύσει την επίθεσή της και στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων. Παίρνουν τη σειρά τους όσες πρώην ΔΕΚΟ δεν πρόλαβαν να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως στις προηγούμενες θητείες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ.

Στη κυβερνητική λίστα προτεραιότητας για ιδιωτικοποίηση φιγουράρουν ο ΟΣΕ, ο ΟΑΣΑ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα ΕΛΤΑ, η ΔΕΗ και άλλες ακόμα πρώην ΔΕΚΟ όπου η πλειοψηφία των μετοχών ανήκει ακόμα στο ελληνικό δημόσιο.

Το έδαφος έχει προετοιμαστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια με τη δραματική  μείωση του αριθμού των εργαζομένων,  με ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στα κοινωνικοασφαλιστικά τους δικαιώματα, με το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου των ΔΕΚΟ και το άνοιγμα του δρόμου στα ιδιωτικά μονοπώλια που πλέον δραστηριοποιούνται στους ίδιους τομείς, με την είσοδο μεγαλοεργολάβων σε δραστηριότητες που προηγούμενα έβγαζαν σε πέρας οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, με τις ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών  που επιβάρυναν τα λαϊκά βαλάντια από τη μια και από την άλλη αύξαναν την κερδοφορία αυτών των επιχειρήσεων.

Όλα τα παραπάνω διαμόρφωσαν ευνοϊκό έδαφος ώστε οι πρώην ΔΕΚΟ να γίνουν ελκυστικές για τους επίδοξους αγοραστές. Όμως από ότι φαίνεται όλα αυτά δεν έφταναν. Οι κεφαλαιοκράτες θέλουν πιο καθαρό το έδαφος από εργατικά δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστική η προχθεσινή προτροπή προς την κυβέρνηση του προέδρου του ΕΒΕΑ κ. Μίχαλου που προκλητικά τα ζητάει όλα. Η κυβέρνηση που είναι «ορκισμένη» να υπηρετεί κάθε απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου είναι έτοιμη να παίξει την τελευταία πράξη των ιδιωτικοποιήσεων και να παραδώσει κάθε εργατικό δικαίωμα και κάθε δημόσια περιουσία στα κερδοσκοπικά νύχια των κεφαλαιοκρατών.

Έτσι στα σχέδια της κυβέρνησης για να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί ο τελευταίος κύκλος των ιδιωτικοποιήσεων είναι να καταργηθεί οριστικά η μονιμότητα στους παλιούς εργαζόμενους, να μειωθούν δραματικά οι μισθοί και άλλα δικαιώματά τους, να απελευθερωθούν οι απολύσεις, να γενικευτούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις  και να μειωθεί   δραστικά ο αριθμός των εργαζομένων σε αυτές.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ και όλα τα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα αυτής της πολιτικής να ξεσηκωθούν, να βγούνε στους δρόμους του κοινού ταξικού αγώνα μαζί με τους άλλους εργατοϋπάλληλους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα . Όλοι μαζί να αντιδράσουν, να συγκρουστούν, να αντεπιτεθούν  και να ανατρέψουν με την πάλη τους αυτή την πολιτική στο σύνολό της. Να συγκρουστούν με το κεφάλαιο και τους φορείς της πολιτικής που το υπηρετεί την ΕΕ , την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον Λ.Α.Ο.Σ.

Να οργανώσουν την πάλη τους με βάση το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες τους. Να ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη ανάπτυξη που θα υπηρετεί αποκλειστικά τους εργαζόμενους και το λαό και όχι τα μονοπώλια. Μόνο η πάλη με αυτή τη γραμμή έχει προϋποθέσεις νικηφόρας έκβασης.

Να ξεπεράσουν μια για πάντα τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ  στη ΓΣΕΕ, στις μεγάλες ομοσπονδίες και σωματεία των πρώην ΔΕΚΟ που έβαλαν και βάζουν ακόμα πλάτη να περάσει αυτή η πολιτική των αντιδραστικών ανατροπών και των ιδιωτικοποιήσεων. Και όταν έχει γίνει ήδη η ζημιά ρίχνουν καμιά τουφεκιά για να κρατήσουν τα προσχήματα  ή  κάνουν ανούσια κριτική προς τις κυβερνήσεις σε διαδικαστικά ζητήματα  ενώ την ίδια στιγμή στηρίζουν δραστήρια και ενεργητικά την πολιτική που προωθεί την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.  Είναι χαρακτηριστική η υποκριτική στάση τη ΓΣΕΕ  που σε προχθεσινή της ανακοίνωση για την εκποίηση των ΔΕΚΟ  κάνει κριτική στην κυβέρνηση όχι για να καταγγείλει τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά γιατί αυτές γίνονται χωρίς όρους, προϋποθέσεις και κριτήρια.

Συνάδελφοι στις πρώην ΔΕΚΟ.

Εμπιστευθείτε το ΠΑΜΕ. Συστρατευτείτε με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον αγώνα για :

• Απόκρουση συνολικά της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων
• Φορολογικά, ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες τους
• Μια άλλη πολιτική ανάπτυξης που θα έχει αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους φορείς του. Στα πλαίσια μιας τέτοιας ανάπτυξης παλεύουμε για ενιαίους αποκλειστικά κρατικούς –λαϊκούς φορείς σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας (Ενέργεια, Ορυκτός πλούτος, Τηλεπικοινωνίες. Μεταφορές, Ταχυδρομεία, νερό, κλπ), οι οποίοι θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και μέσω κεντρικού σχεδιασμού και εργατικού ελέγχου θα παράγουν, με μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος φθηνά και υψηλής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες.

Η  απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί η κυβέρνηση είναι πρόσθετος λόγος  για μαζική συμμετοχή όλων μας στην 48ωρη απεργία του ΠΑΜΕ στις 21-22 Απρίλη και τη απεργιακή συγκέντρωση στις 22 Απρίλη στις 11:00 π.μ. στην Κεντρική πλατεία της Ξάνθης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο νέος νόμος για τις εργασιακές σχέσεις που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή βάζει ταφόπλακα σε ωράρια, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση όχι απλά δεν παρέχει καμία προστασία στους εργαζόμενους από την εργοδοτική αυθαιρεσία, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Τις επεκτείνει και τις ντύνει με το απαραίτητο νομιμοποιητικό περιτύλιγμα.

Με το νόμο για τις εργασιακές σχέσεις θωρακίζεται η μεγαλοεργοδοσία για να συμπιέσει κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης, για να αυγατίσει κι άλλο τα κέρδη της. Το νομοσχέδιο εμφανίζεται με το μανδύα της διαβούλευσης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων για να υπάρξει η αναγκαία «συμφωνία» για την εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, δηλαδή να καταστήσουν τους εργαζόμενους συνένοχους στη βαρβαρότητα προκειμένου να τη δεχτούν αδιαμαρτύρητα.

Ωστόσο αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι στο νομοσχέδιο σε σχέση με το προσχέδιο υπάρχουν διατάξεις που βρίσκονται σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση π.χ. ο χρόνος που συνιστά εξαρτημένη σχέση εργασίας από 3 μήνες έγινε 6, σε άλλο σημείο η προσαύξηση κατά 100% στο ημερομίσθιο για την 6η ημέρα εργασίας την εβδομάδα μειώνεται στο 50%, χωρίς να σημαίνει ότι αν αυτό δεν άλλαζε, αναιρούνταν ο αντεργατικός χαρακτήρας του νόμου. Το νέο αντεργατικό μόρφωμα έρχεται να θεμελιώσει το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Συμπιέζονται οι μισθοί, ταυτόχρονα αποδομείται κάθε έννοια ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού με τα άτακτα ωράρια, επιτείνονται η φθορά της υγείας των εργαζομένων, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για δραστική μείωση συντάξεων.

Ο αντεργατικός νόμος έχει τη σφραγίδα της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αφού σύμφωνα με τις θέσεις της «συμμορφώνει την κατάσταση, αλλά είναι ανεπαρκές», επιβεβαιώνοντας έτσι τη φιλομονοπωλιακής της γραμμή.

Η θέση του ΠΑΜΕ είναι καθαρή. Η κατάργηση όλων των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η διασφάλιση της μόνιμης σταθερής δουλειάς για όλους. Όρος και προϋπόθεση για να απαλλαγεί η εργατική τάξη από τα βάσανά της είναι η σύγκρουση και η ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Σταθμός της αποφασιστικής μάχης που καλούμαστε να δώσουμε είναι η 48ωρη απεργία που έχει καλέσει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στις 21 και 22 Απρίλη.