Στην μάχη του Βατερλώ και ενώ οι Γάλλοι έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν από τις σφαίρες του Γουέλλιγκτον, ένα μικρό τάγμα γενναίων Γάλλων συσπειρώθηκε και ετοιμάστηκε να δώσει την τελική μάχη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι μάταιη. Οι Αγγλοι βλέποντας αυτήν την εξέλιξη και θέλοντας να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία στο μικρό αυτό γαλλικό τμήμα είπαν. “Παραδοθείτε γενναίοι Γάλλοι”. Και ο Καμπρόν, αυτός ο σκατολόγος (ου μην και εσχατολόγος) που μας έγινε γνωστός χάρις στον Ουγκώ, είπε το περίφημο merde. Περισσότερο ήταν μια απάντηση στην ίδια την ζωή που τα έφερε έτσι τα πράγματα , μια κραυγή απέναντι στην μοίρα, ποιος ξέρει μπορεί και προς τον ίδιο τον Ναπολέοντα, παρά προς τους Αγγλους, η περιγραφή του πλήρους αδιεξόδου.

Την ίδια λέξη (και μάλιστα να επαναλαμβάνεται τρεις φορές) άκουσα προχθές από την κοπέλα στην Πάτρα, την σπουδάστρια, που δεν την απηύθυνε μόνο στον άναυδο και σιωπηλό καθηγητή της, αλλά ουσιαστικά προς όλους (ποιος ξέρει, στους γονείς της ίσως ακόμη και στην δυσκολία της να εκφραστεί διαφορετικά). Τα σκατά είναι αναγκαία στην ζωή. Πέραν του ότι αποτελούν το οργανικό υπόλειμμα της, μέσα από μια καθημερινή αναγκαιότητα που η διαδικασία αποβολής τους πολλές φορές συνοδεύεται από ονειρώδεις σελίδες λογοτεχνίας, έχουν και μια χρήση που προσεγγίζει ενίοτε το αντίστοιχο της στύσης στην έκφραση. Το φωνάζεις ως λίγο πριν την εκσπερμάτιση (ή λίγο μετά δεν έχει σημασία-εξαρτάται από την ηλικία) και κλείνεις μέσα σε μια λέξη όλη σου την απελπισία που ενώ εσύ είσαι εκεί ανήμπορος/η, εγκλωβισμένος σε στερεότυπα (ότι χειρότερο στην ζωή) , σε κλεισούρες με λίγο οξυγόνο και ψάχνοντας την μεγάλη έξοδο, ενώ ξέρεις, το έχεις ακούσει, στην ζωή υπάρχει μια ομορφιά που χάνεις, εκστομίζεις την μεγάλη-για σένα-λέξη, μπαίνοντας σε μια παράλληλη πορεία με τον γενναίο Καμπρόν, εσύ η ανώνυμη κοπέλλα στην Πάτρα, που δυστυχώς δεν έχεις να υπερασπιστείς τίποτα, γιατί τίποτα δεν έχεις. Μια προσποίηση μόνο, ένα ομοίωμα σπουδών, μια κακή πρόβα ενός ανύπαρκτου θεατρικού έργου, μόνο μια βαναυσότητα αταίριαστη με την τρυφερότητα της ηλικίας, μια καρικατούρα εξέγερσης.