Η αναφορά μου είναι για τους Τούρκους στρατιώτες που εισέβαλαν στις 20 Ιουλίου 1974 στο νησί μας καίγοντας, βιάζοντας, λεηλατώντας, δολοφονώντας αμάχους, συλίζοντας εκκλησίες, σκορπώντας τον τρόμο, την δυστυχία και το θάνατο. Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν στο βωμό της μεγάλης κουβέντας της Τουρκίας «ήλθαμε να σας σώσουμε».

Αυτή άλλωστε ήταν και η υπόσχεση της στους Τουρκοκύπριους, που επί χρόνια ολόκληρα τους εξόπλιζαν, τους εκπαίδευαν, τους έβαλαν παραμονές Χριστουγέννων του 1963 να ξεσηκωθούν κατά του Κυπριακού κράτους και να δημιουργηθούν οι γκετοποιήσεις των σε τουρκοκυπριακούς θύλακες.

Ήλθαν λοιπόν οι βάρβαρες ορδές του τότε ποιητή πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ, που ζήλεψε τον αιμοβόρο Ούννο στρατηλάτη Αττίλα, με την ανοχή των Άγγλων αποικιοκρατών και των Αμερικανών συμμάχων των, πάνοπλοί και επέδρασαν με όση βία διέθεταν κατά της Κύπρου και του λαού της. Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι δολοφονήθηκαν βάναυσα από τους Τούρκους εισβολής. Θυμάστε την περίπτωση του ηθοποιού Αττίλα Ολκάνς ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή είχε παινευτεί κιόλας γιατί καθάρισε τον 18χρονο ελληνοκύπριο εθνοφρουρό που τον έφτυσε, απαντώντας στην απαίτηση του να βγάλει τον σταυρό του από τον λαιμό και να τον πετάξει. Εκατοντάδες ήταν οι Κύπριοι που έβρισαν κατάμουτρα τον Τούρκο εισβολέα και δεν γονάτισαν, αλλά προασπίστηκαν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας τους μέχρι το τέλος.

Η βία, η οργανωμένη βία, με επικεφαλής τους Τούρκους αξιωματικούς και με σύνθημα η Αϊσέ ανέβηκε στο τραίνο, είχαν μία και μόνη εντολή να σκοτώσουν ότι ζωντανό ανθρώπινο ον έβλεπαν μπροστά τους, αφού προηγουμένως εξαντλούσαν όλη την βαρβαρότητα επ’ αυτού.   Ούτε τα αθώα μάτια βρεφών δεν στάθηκαν εμπόδιο στην αιμοσταγή δίψα για ελληνοκυπριακό αίμα των Τούρκων Μουζαχεντίν. Έτσι πρόσφατα στις αρχές Σεπτεμβρίου, στις συνεχιζόμενες εκταφές για ταυτοποίηση αγνοουμένων με το σύστημα DNA, βρέθηκε και ο μικρότερος αγνοούμενος ελληνοκύπριος, μόλις μερικών μηνών, ο Ανδρέας Κυριάκου του Κυριάκου από το χωριό Τραχώνι Κυθραίας σύμφωνα και με το σχετικό δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας Φιλελεύθερος.

Το βρέφος βρέθηκε σε τάφο σε εκταφές που γίνονται κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Τραχώνι. Το άρπαξαν βίαια και βάρβαρα οι Τούρκοι εισβολείς από την αγκαλιά της μητέρας του και το δολοφόνησαν, στην συνέχεια δολοφόνησαν την μητέρα, την 11χρονη αδελφή της μητέρας του και την γιαγιά του από την ίδια οικογένεια. Δολοφονήθηκαν ταυτόχρονα βέβαια και άλλοι άμαχοι , γυναικόπαιδα τον Αύγουστο του 1974.κατά την δεύτερη εισβολή, γιατί μαζί με το βρέφος βρέθηκαν κι άλλα εννέα λείψανα αγνοουμένων.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που βρέφος αρπάζεται και δολοφονείται βάναυσα από τους Τούρκους στρατιώτες της εισβολής, απλά είναι η επιβεβαίωση για ακόμη μια φορά της οργανωμένης βαρβαρότητας που επέδειξαν οι Τούρκοι κατά την εισβολή, για να εφαρμόσουν τα καταχθόνια σχέδια τους, κατά του λαού μας, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι στην τουρκική συνείδηση δεν υπάρχει σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή. Και όσοι παρακολουθείται τα τουρκοσήριαλ που έχουν πλημμυρίσει τα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια, (υπόψη ότι οι Τούρκοι παραδέχονται ότι οι ίδιοι προωθούν τα σήριαλ αυτά, μέσω των οποίων ασκούν την προπαγάνδα τους), βλέπετε το πόσο απλά ο αδελφός σκοτώνει την αδελφή, ο πατέρας την κόρη και πάει λέγοντας. Οι δολοφονίες και τα πιστόλια είναι σε ημερήσια διάταξη. Διερωτώμαι αλήθεια εάν τα σήριαλ τέτοιου τύπου, ήταν ελληνικά, πόσες διαμαρτυρίες θα είχαμε από τους ειρηνιστές κλπ υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Οι δολοφονίες που διέπραξαν οι Τούρκοι εισβολείς είναι ατέλειωτες, μάλιστα η πρόσφατη ανακάλυψη κι άλλου ομαδικού τάφου στην περιοχή Χαμίτ Μάντρες, που είχε οκτώ λείψανα αμάχων μας οδηγεί όλο και πιο πολύ στην πιθανότητα να βρεθούν η πλειοψηφία των αγνοουμένων μας νεκροί.

¨Ένα εύγε λοιπόν στον πολιτισμένο μας κόσμο, που έκανε 38 χρόνια για να διακριβώσει την τύχη ενός βρέφους, που το έγκλημα και το μεγάλο αμάρτημα του, είναι ότι γεννήθηκε ελληνοκύπριος, γιατί αν ήταν Αμερικανός ή Βρετανός πολίτης, όχι μόνο θα είχε βρεθεί εδώ και δεκαετίες, αλλά θα είχαν τιμωρηθεί και οι ένοχοι. Δυστυχώς όσο και ν’ ακούγεται σκληρό, αυτή είναι η ζοφερή και άδικη πραγματικότητα. Αλήθεια Πρόεδρε Χριστόφια και όλοι οι μέχρι σήμερα Πρόεδροι της Κύπρου και Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, τι θα απαντήσετε στην μοναδική ερώτηση «γιατί;», αυτού του βρέφους όταν βρεθείτε μπροστά του στην άλλη ζωή;

Ελένη Χατζηγεωργίου

Τοπογράφος & Πολιτικός Μηχανικός