Οι Τομεακές Οργανώσεις Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης της ΚΝΕ διοργανώνουν εκδηλώσεις-συζητήσεις με αφορμή τα 63 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη, όπου θα προβληθεί η ταινία “Ο άνθρωπος με το Γαρύφαλλο” του Νίκου Τζίμα (1980)

Στην Ξάνθη προβάλλεται την Τρίτη 31/3 στις 20:00 στην αίθουσα Α2 ΠΡΟΚΑΤ

 Σε ανακοίνωση του ΚΚΕ ΑΜΘ αναφέρεται:

Τι νόημα έχει σήμερα, το 2015 να μιλάμε για γεγονότα που συνέβησαν 60 χρόνια πριν; Για μας τους κομμουνιστές έχει, γιατί ενώ αλλάξανε πολλά – πολλά επίσης μείναν ίδια. Με βασικότερο πως την πραγματική εξουσία την είχαν και την έχουν οι ίδιοι – μια χούφτα βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες κλπ. Και για να μπορέσει να ζήσει ο λαός με βάση τις ανάγκες του πρέπει να συγκρουστεί με αυτούς και με την εξουσία τους, όποια μορφή κι αν πάρει αυτή.

   Ο Ν. Μπελογιάννης δεν είναι απλά ένα ιστορικό πρόσωπο, μια ηρωική μορφή που έρχεται απ’ το παρελθόν του κομμουνιστικού κινήματος, όπως αρκετοί θέλουν να τον παρουσιάζουν. Η θυσία και η δράση του, η υπόθεση που υπηρέτησε, συμβολίζουν τον τιτάνιο αγώνα του λαού μας με τους εκμεταλλευτές του.

«Η κατάσταση που παρακολουθώ στην Ελλάδα,
μου γεννάει μια ανυπομονησία πότε να βρεθώ κάτω,
αδιαφορώντας για τις συνθήκες και τις δυσκολίες που θα συναντήσω. 
Δεν είμαστε πλασμένοι εμείς σήμερα για “ειρηνική” ζωή…»
Νίκος Μπελογιάννης

Γεννημένος το 1915 στην Αμαλιάδα, ήδη από μαθητής του γυμνασίου οργανώνεται στην ΟΚΝΕ και σε ηλικία 17 ετών εντάσσεται στο ΚΚΕ. Δικάζεται για τη δράση του από τη μεταξική δικτατορία και περνάει από αρκετά κάτεργα πριν ξεφύγει και βρεθεί καπετάνιος του ΕΛΑΣ και πολιτικός επίτροπος του ΔΣΕ. Το 1950 γυρίζει, σαν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, παράνομα στην Ελλάδα για να καθοδηγήσει τους αγώνες του λαού μας.

   Συλλαμβάνεται το Δεκέμβρη και κλείνεται στην απομόνωση. Μαζί με τον Μπελογιάννη πιάστηκαν ακόμα 92 κομμουνιστές. Όλοι παραπέμφθηκαν σε δίκη με βάση το νόμο 509/1947, ότι επεδίωξαν «την διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος». Οι 12 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Λίγο αργότερα, στις 15 Φλεβάρη 1952 άρχισε η δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και ακόμα 28 κομμουνιστών, με την κατηγορία της «διενέργειας κατασκοπείας κατά των συμφερόντων του κράτους».

Προσωπικότητες παγκόσμιου κύρους, όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Λουί Αραγκόν, ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, ο Ζαν Κοκτώ και άλλοι, κινητοποιήθηκαν μαζί με εκατομμύρια ανθρώπους, για τη σωτηρία του Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Την 1η Μαρτίου εκδόθηκε η απόφαση του στρατοδικείου που προέβλεπε την ποινή του θανάτου για 8 κατηγορούμενους. Ο Μπελογιάννης καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Τα λόγια του είναι χαρακτηριστικά: «Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω»

   Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και ο Μπελογιάννης δε γεννήθηκε ήρωας. Απέδειξε όμως ότι όταν ο άνθρωπος εμπνέεται από υψηλά ιδανικά, όταν αφιερώνεται σε μια δίκαια υπόθεση, μπορεί να ξεπερνάει και τα πιο δύσκολα εμπόδια. Αυτό που τροφοδότησε τον Μπελογιάννη, εκατομμύρια Μπελογιάννηδες στην Ελλάδα και όπου Γης για να αντιμετωπίσουν με τόση περιφρόνηση το θάνατο, ήταν ο όραμα για μια κοινωνία πραγματικής ελευθερίας, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από. Η πίστη ότι αυτή θα γίνει πραγματικότητα. Από το παράδειγμα του εμπνεόμαστε κι εμείς σήμερα!