Ένα νέο θεατρικό έργο με πρωταγωνιστή το βετεράνο Ισραηλινό ηθοποιό, Amir Orian, παρουσιάζει έναν γέρο, αμετανόητο Αδόλφο Χίτλερ που ξέφυγε από το θάνατο το 1945 και τελικά ανέκτησε τις δυνάμεις του στο Ισραήλ. Το έργο αποτελεί κομμάτι ενός πρόσφατου κύματος ενδιαφέροντος για τον Φίρερ, το οποίο έχει ξεσπάσει στο Ισραήλ και έχει τραβήξει τα βλέμματα της Γερμανίας.

{loadposition likebox}   {loadposition tweet}

Τα τελευταία χρόνια στο Ισραήλ, και ειδικά στο χώρο του θεάτρου, ο Χίτλερ έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς. Το 2007, η παράσταση με τίτλο “Χίτλερ, το Ρομπότ και το Μαχαίρι”, που κέρδισε το βραβείο στο Φεστιβάλ Θεάτρου του Acco, μιλούσε για μια εξαναγκαστική Εβραία μητέρα, την οποία απεικόνιζε ως το θυληκό Φύρερ.

Τον επόμενο χρόνο, το έργο “Αδόλφος” που ανέβηκε στο θέατρο Tmuna του Τελ Αβίβ πραγματευόταν τα πρώτα χρόνια του δικτάτορα, ενώ στο θέατρο Gesher, το σατιρικό “Ο Αγών μου” παρουσίαζε τον νεαρό Χίτλερ παρέα με τον Theodor Herzl, τον “πατέρα” του Σιωνισμού.

Σήμερα, ο Amir Orian επιχειρεί για πρώτη φορά να ενσαρκώσει το Γερμανό δικτάτορα (γεννημένο το 1889) ως έναν άντρα στα βαθειά γεράματα. Η παράσταση ανεβαίνει στο διαμέρισμα του ηθοποιού, γνωστό ως Teatron Hacheder (Θέατρο Δωματίου), το μοναδικό μη-επιδοτούμενο θέατρο στο Ισραήλ, που χρημοτοδοτείται από τα έσοδα της σχολής υποκριτικής του Orian.

Ψάχνοντας για την ψυχή του Χίτλερ

Η ιδέα για την παράσταση ξεκίνησε το 1986, όταν η θεατρική συγγραφέας Tova Rogel πρότεινε μια εκδοχή της Ιστορίας, σύμφωνα με την οποία ο Χίτλερ δεν πεθαίνει στο Βερολίνο, αλλά κρύβεται και χρησιμοποιώντας πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα καταλήγει στο Ισραήλ.

O Amir Orian, με μακριά γκρίζα μαλλιά και μακιγιάζ που το κάνει να μοιάζει πολύ γέρος, χρησιμοποιεί μεταλλική φωνή που γίνεται σταδιακά δυνατότερη, και ξεκινά περιγράφοντας τα σύσκολα χρόνια του δικτάτορα στη Βιέννη. Μιλάει για τον ψυχαναγκαστικό τρόπο που σχεδίαζε το καθημερινό του πρόγραμμα και παραδέχεται πως ήταν επιρρεπής στα γλυκά.

Σε διάφορα σημεία, χρησιμοποιεί φράσεις από το “Ο Αγών μου”, καθώς επίσης και λεγόμενα ορισμένων Ισραηλινών, όπως του κορυφαίου αξιωματικού που ευχόταν να δει τους Παλαιστίνιους ως “ναρκωμένες κατσαρίδες σε ένα μπουκάλι”.

Το έργο καταλήγει με το Χίτλερ να διατείνεται ότι είναι αθάνατος: “Θα υπάρχω ανάμεσά σας για πάντα”, γαυγίζει. “Και θα συνεχίσω, ακόμα κι αν σας ζητήσω να με σκοτώσετε”. Όπως υποστηρίζει, ο λόγος που δεν μπορεί να πεθάνει είναι πως η ευθύνη για όλους τους πόλεμους και τις ανήθικες πράξεις πέφτει πάντα στον ίδιο.

Πηγή : www.theinsider.gr