Με άρθρο που υπογράφουν και οι τρεις βουλευτές του νομού, κάνουν αναφορά στους λόγους στους οποίους είναι ένθερμοι υποστηρικτές της καλλιέργειας κάνναβης στην Ξάνθη, αναλυτικά:

Η δημόσια τοποθέτηση της Τ.Ε. του ΚΚΕ Ξάνθης για την κάνναβη, η δημοσιογραφικού τύπου ονοματολογία, οι αποπροσανατολιστικές αιτιάσεις και κατηγορίες, η έλλειψη τεκμηριωμένης ανάλυσης και λογικών επιχειρημάτων αναδεικνύουν ως ελάχιστη και άμεση προτεραιότητα την περαιτέρω και πιο συντονισμένη συζήτηση, επιχειρηματολογία και ενημέρωση σχετικά με μια ιστορική καλλιέργεια, που ανακάμπτει δυναμικά τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο παραγνωρίζονται επιστημονικά, ιστορικά, ερευνητικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα, αλλά επιπροσθέτως καλείται η πλειοψηφία της κοινωνίας σε αντίσταση συλλήβδην κατά της κάνναβης, καθότι αποτελεί, όπως χαρακτηριστικά μας ενημερώνει η Τ.Ε του ΚΚΕ Ξάνθης, «εργαλείο της αστικής τάξης και των επιχειρηματικών ομίλων για τη νάρκωση και υποταγή της κοινωνίας σε υποχθόνιους σχεδιασμούς.»

Σύμφωνα με το Πόρισμα-Εισήγηση για την Ιατρική Χρήση Κάνναβης, που κατατέθηκε στο Υπ. Υγείας το 2017 οι πρώτες αναφορές σχετικά με τις θεραπευτικές ιδιότητες χρονολογούνται από το 8.500 π.Χ. σε κινεζικά κείμενα και περιγράφονται για πρώτη φορά το 600 π.Χ. σε περσικό κείμενο. Σήμερα οι φαρμακολογικές ιδιότητες και οι υπό διερεύνηση επακόλουθες θεραπευτικές ενδείξεις της κάνναβης, κατόπιν εγκριτικών διαδικασιών, είτε με τη μορφή δραστικών ουσιών, που περιλαμβάνονται στο φυτό, είτε εκχυλισμάτων ή τμημάτων του φυτού είναι αποδεκτές. Προς αυτή την κατεύθυνση απαιτείται ένα θεσμικό πλαίσιο, που θα καλύπτει τα χρόνια και δίκαια αιτήματα των συλλόγων ασθενών υπέρ της χρήσης φαρμακευτικής κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς και δεν θα περιορίζει την ελληνική οικονομία μονάχα στην εισαγωγή σκευασμάτων, αλλά θα επιτρέπει την παραγωγική διαδικασία στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τον Οδηγό Καλλιέργειας Κλωστικής Κάνναβης στην Ελλάδα του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ η κάνναβη αποτελούσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν στα μέσα του 20ού αιώνα και εγκαταλείφθηκε διεθνώς τη δεκαετία του 1980 κατόπιν σκληρής πολεμικής από τη βιομηχανία του πετρελαίου, των φαρμάκων, της παραγωγής χαρτιού,  καθώς  πολλά πλεονεκτήματα και εφαρμογές της, καθιστούσαν την κάνναβη υπολογίσιμο, αν όχι μοναδικό, ανταγωνιστή των προϊόντων τους. Το διάστημα 1987-1990 κυριότερες χώρες καλλιέργειας ήταν η Κίνα, ο Καναδάς, οι Ινδίες, η Αυστραλία, η Ρωσία, η Ουγγαρία και στην Ε.Ε άρχισε να ανακάμπτει στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Στην Ελλάδα μέχρι το 1957, οπότε με νόμο απαγορεύθηκε η καλλιέργεια του φυτού, λειτουργούσαν αρκετά κανναβουργεία για την παραγωγή ίνας για την κατασκευή σπάγκων, σχοινιών, υφασμάτων για σάκους και για πανιά πλοίων. Ο νομός Ξάνθης με αξιόλογα εδαφολογικά και κλιματολογικά πλεονεκτήματα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την παραπάνω διαδικασία και οφείλουμε σήμερα να εκμεταλλευτούμε την ανάπτυξη της  βιομηχανικής κάνναβης σε μεγάλο φάσμα αγροκλιματικών συνθηκών με αύξηση της βιωσιμότητας σε οικονομικό, περιβαλλοντικό, αγρονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Το ζήτημα της υφαλμύρινσης, η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, η προστασία των υδάτων, των εδαφών, του φυσικού πλούτου δεν αποτελούν γελοιότητες, αλλά οφείλουν να αποτελούν το θεμέλιο λίθο κάθε εγχειρήματος, που θέλει να έχει προοπτική και μέλλον. Η βιομηχανική κάνναβη απορροφά μεγάλες ποσότητες CO2 αερίων του θερμοκηπίου, είναι ανθεκτική σε έντομα, απαιτεί ελάχιστη αγροχημική προστασία, καλλιεργείται και σε πολύ κακές συνθήκες και εξασθενημένα εδάφη, βελτιώνει τη δομή του εδάφους και ενδείκνυται για αμειψισπορά. Απαιτεί παρόμοια σύσταση εδάφους με εκείνη των σιτηρών και η σπορά επίσης γίνεται με χρήση μηχανών σποράς σιτηρών. Ανταγωνίζεται επαρκώς τα ζιζάνια και ο αριθμός των ποτισμάτων εξαρτάται από́ τις επικρατούσες συνθήκες της περιοχής καθώς σε σχέση με παραδοσιακές καλλιέργειες – καλαμπόκι- απαιτεί λιγότερο νερό.

Τα στελέχη του φυτού, ίνα και εντεριώνη, παράγουν κλωστικά και βιομηχανικά προϊόντα, βιοϋλικά, γεωυφάσματα, υλικά δόμησης, χαρτί, εδαφοκαλύμματα για κήπους και καλλιέργειες, έπιπλα, σκάφη αναψυχής, καύση για θερμότητα και ηλεκτρισμό, μονωτικά υλικά. Ο σπόρος του φυτού παράγει τρόφιμα, καλλυντικά, βιομηχανικά έλαια, βερνίκια, φάρμακα ενώ τα φύλλα και οι ταξιανθίες συνδέονται με φαρμακευτική και καλλυντική χρήση, αγροχημικά προϊόντα και ζωοτροφές.

Το τεράστιο εύρος εφαρμογών της βιομηχανικής κάνναβης προσφέρεται για πληθώρα εναλλακτικών επενδυτικών προτάσεων στη μεταποίηση, που δεν θα είναι απαραιτήτως ανταγωνιστικά μεταξύ τους, αλλά τα περιθώρια συνεργασιών και συνεργειών είναι αυξημένα. Το ενδεχόμενο σύνδεσης εφαρμογών της βιομηχανικής κάνναβης με μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τη βιομηχανία, με στόχευση τις κύριες εξαγωγικές μονάδες του νομού, αλλά και της ευρύτερης περιοχής είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και οφείλουμε επίσης να το διερευνήσουμε.

Η Τ.Ε του ΚΚΕ Ξάνθης ταυτίζει εξ ορισμού την κάνναβη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την εκμετάλλευση των αγροτών και εργαζομένων, απορρίπτοντας εξ αρχής οποιαδήποτε συζήτηση και έρευνα. Τα οφέλη στο περιβάλλον, η ανακατεύθυνση και αντικατάσταση καλλιεργειών, το χαμηλότερο κόστος παραγωγής, η εκ νέου σύνδεση του αγροτικού τομέα με τη μεταποίηση, η δυνατότητα εκ νέου οργάνωσης του αγροτικού κόσμου χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, η εμπλοκή του αγροτικού κόσμου και με άλλα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας, η αναθέρμανση της τοπικής οικονομίας αποτελούν προοπτικές, που δημιουργεί η βιομηχανική κάνναβη, αλλά εσκεμμένως αποκρύπτονται και απορρίπτονται.

Η προσέλκυση επενδυτών στην ΑΜΘ, όχι μόνο στον τομέα της κάνναβης, είναι αναμενόμενη και επιθυμητή. Η περιοχή είναι τα σύνορα της Ε.Ε με την  Τουρκία,  η πρόσβαση στα Βαλκάνια, ενεργειακός και διαμετακομιστικός κόμβος και διαθέτει υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο), γεωθερμικό πεδίο, πανεπιστημιακό ίδρυμα, ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα, φυσικό πλούτο, τουρισμό και πολλά άλλα. Επίδικο είναι  πρωτίστως η χάραξη από την τοπική κοινωνία και κυρίως τη νέα γενιά του δικού της σχεδίου για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιφέρειας και τη διεκδίκηση της θέσης της στην επόμενη μέρα και όχι η παθητική παρακολούθηση των εξελίξεων και η αποτροπή προσέλκυσης επενδυτών.

Άξια αναφοράς και σχολιασμού είναι η λογική, που προωθείται και εκ των προτέρων καταδικάζει την πλειοψηφία της κοινωνίας στο περιθώριο και στον ρόλο του κομπάρσου και όχι στο προσκήνιο και στον ρόλο του πρωταγωνιστή. Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, οι οργανώσεις παραγωγών, η αναγκαιότητα εμπλοκής του επιστημονικού δυναμικού, η ενθάρρυνση της έρευνας, η ενίσχυση των ερευνητικών υποδομών της περιοχής, η οικοδόμηση συμμαχιών και συνεργιών, η ορθολογική αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων,  μπορούν υπό προϋποθέσεις να συνθέσουν ένα αξιόπιστο, συνεκτικό και εναλλακτικό σχέδιο συνολικά για την περιοχή.

Σύμφωνα με την περίληψη του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος ΑΜΘ 2014 – 2020 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν ξεπέρασε το 75% του Μ.Ο. της ΕΕ σε όλη την περίοδο 2000-2010. Οι ανισότητες επιμένουν, η φτώχεια και η ανεργία αυξήθηκαν, ιδιαίτερα μετά το 2008 όπως και η απώλεια 34.205 θέσεων εργασίας την περίοδο 2008- 2011. Η οικονομία διακρίνεται από ιστορικά χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και παραδοσιακή παραγωγική δομή με έντονο αγροτικό προσανατολισμό και σημαντική συσσώρευση επενδεδυμένου κεφαλαίου, κυρίως με τη μορφή υποδομών (μεταφορών και ενέργειας). Το αναπτυξιακό όραμα για το 2020 είναι η «ανασυγκρότηση του παραγωγικού προτύπου της Περιφέρειας ώστε να μετασχηματιστεί σε τουριστικό προορισμό αριστείας και σημαντικό βιομηχανικό πόλο, αξιοποιώντας το συγκριτικό της πλεονέκτημα στο αγροδιατροφικό σύμπλεγμα, το πλούσιο ενδογενές της δυναμικό, τη γεωγραφική της θέση και προωθώντας την κοινωνική συνοχή με την κινητοποίηση υφισταμένων αλλά και νέων κοινωνικών συλλογικοτήτων».

Στο νομό Ξάνθης ο κυρίαρχος πυλώνας της τοπικής οικονομίας οδηγήθηκε στο αδιέξοδο ήδη μέχρι το 2008 με σημαντικές επιπτώσεις στον αγροτικό κόσμο και την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Η οικονομική κρίση διαδέχθηκε μια μακρά περίοδο αποδιοργάνωσης και διάλυσης του παραγωγικού ιστού με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις της κρίσης και των εφαρμοζόμενων πολιτικών λιτότητας να οξύνουν ακόμη περισσότερο τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Τα συμφέροντα, οι μηχανισμοί, οι στρεβλές νοοτροπίες και οι παθογένειες, που γαλουχήθηκαν την περίοδο της ανάπτυξης και της κακοδιαχείρισης των συνεταιριστικών εργοστασίων συνδέονται άρρηκτα με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων Ν.Δ και  ΠΑΣΟΚ, αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα και δεν έχουν θέση στην επόμενη μέρα.

Σήμερα οι ενδείξεις σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο συγκλίνουν στην οριστική έξοδο της χώρας από την εποχή των μνημονίων και τη μετάβαση σε μια τουλάχιστον πιο ευνοϊκή συγκυρία συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν. Ο Αύγουστος του 2018 αν και αποτελεί ημερομηνία σταθμό δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως το τέλος μιας  διαδικασίας και την αυτόματη επιστροφή στην προ κρίσης περίοδο, αλλά ως ένα σημαντικό ενδιάμεσο βήμα μιας συνολικότερης και επίπονης προσπάθειας για την ανασυγκρότηση της επόμενης μέρας.

Ιδιαίτερα δε για την πολυπολιτισμική ΑΜΘ, ο συντονισμός και η υλοποίηση των βασικών συμπερασμάτων του 6^ου  Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου το Νοέμβριο του 2017 στην Κομοτηνή για την παραγωγική ανασυγκρότηση, είναι ιδιαίτερα κρίσιμος παράγοντας και απαραίτητη προϋπόθεση για την καταπολέμηση της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού και των συνεπειών της κρίσης, την ενίσχυση της εσωτερικής κοινωνικής συνοχής, την υπέρβαση χρόνιων παθογενειών και αγκυλώσεων και την αποτελεσματική αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ΑΜΘ για την περαιτέρω αναβάθμιση του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή.

Η βιομηχανική και φαρμακευτική κάνναβη αποτελούν συνολικά έναν ιδιαίτερα αναπτυσσόμενο τομέα  και η Ελλάδα διαθέτει σειρά συγκριτικών πλεονεκτημάτων επικεντρώνοντας το διεθνές ενδιαφέρον σε μια ιδιαίτερα ενθαρρυντική συγκυρία για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Η κάνναβη αποτελεί μία από τις πιο αξιόλογες παραγωγικές και οικονομικές προτάσεις και ταυτόχρονα η ΑΜΘ διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για την αποτελεσματική εμπλοκή της σε αυτόν τον τομέα. Στο νομό Ξάνθης η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και καταγωγής αντιμετωπίζει κοινά προβλήματα και προκλήσεις και οφείλει να αναπτύξει συνεργασίες και από κοινού να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς τις αγκυλώσεις και τις παρωπίδες του παρελθόντος.

Οι βουλευτές Ξάνθης

Γιαννακίδης Στάθης

Στογιαννίδης Γρηγόρης

Χουσεΐν Ζεϊμπέκ