Με την έκδοση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που έκλεινε την ΕΡΤ ΑΕ, ο πρωθυπουργός της χώρας παραβίασε την κοινοβουλευτική τάξη και τη δημοκρατική νομιμότητα. Αγνόησε τους υπουργούς που έχουν προταθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ και συμβολίζουν την τρικομματική φυσιογνωμία αυτής της κυβέρνησης, μια φυσιογνωμία όχι δευτερεύουσα καθώς χάρις σ’ αυτήν υπάρχει κυβέρνηση. Προχώρησε πραξικοπηματικά στην έκδοση μιας πράξης για την οποία είχαν διαφωνήσει οι αρχηγοί των δυο κομμάτων που διασφαλίζουν στην κυβέρνηση την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνταγματολόγος για να ξέρει ότι στις δημοκρατίες δεν μπορείς να κυβερνάς ανεξάρτητα από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ευτυχώς οι Έλληνες πολίτες δεν έδωσαν αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα με αποτέλεσμα να επιβάλουν ευρύτερες από τις μονοκομματικές συναινέσεις στη λήψη των κυβερνητικών αποφάσεων. Αυτό οφείλει να το σεβαστεί ο πρωθυπουργός της χώρας διαφορετικά παραβιάζεται η λαϊκή εντολή και εκτρέπεται η δημοκρατική νομιμότητα.

Αυτό είναι το μείζον αυτή τη στιγμή. Η διατάραξη της κοινοβουλευτικής τάξης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας και η αναγκαιότητα της αποκατάστασής της. Γι’ αυτό το άναμμα της κρατικής τηλεοπτικής οθόνης είναι επιτακτικό. Όχι για τη συντεχνία, αλλά για τη δημοκρατία. Το αμέσως επόμενο είναι κατά τη γνώμη μου μια νέα συμφωνία για τη λειτουργία της κυβέρνησης. Αυτό που συνέβη με την οθόνη της ΕΡΤ δεν πρέπει να μας ξανασυμβεί. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες αλλά δεν υπάρχουν έξω από τη κοινοβουλευτική δημοκρατία, χωρίς κανόνες. Εδώ εξαιρέσεις δεν χωρούν. Μόνον όσες μεταρρυθμίσεις κερδίζουν τη μάχη της επικράτησής τους μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες μπορούν να πραγματοποιηθούν. Οι υπόλοιπες δεν μπορούν, όσο αναγκαίες κι αν ενδεχομένως είναι.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η ΕΡΤ ήταν και είναι σοβαρά άρρωστη και ότι αυτό που χρειαζόταν ήταν να βρεθεί κάποιος να τραβήξει την πρίζα. Έχω την εντύπωση ότι αυτή η συσχέτιση είναι προβληματική. Είναι σαν να υπονοεί ότι η παθογένεια νομιμοποιεί την εκτροπή. Να θυμίσω ότι ιστορικά η Δημοκρατία καταλύεται στο όνομα της αρρώστιας της. Που ενδέχεται να είναι και πραγματική. Η ίαση δεν είναι όμως ποτέ η κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος παρά μόνον για τους εχθρούς της δημοκρατίας.

Γιατί το κάνει ο Αντώνης Σαμαράς; Γιατί προβαίνει σε μια πράξη που υποχρεώνει τους κυβερνητικούς του εταίρους να ξανασκεφθούν την εμπιστοσύνη που του έχουν δώσει και στον ίδιο και στην κυβέρνησή του; Γιατί χαλάει την εικόνα που σταδιακά οικοδόμησε τον τελευταίο αυτό χρόνο; Γιατί θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αναγκάζοντάς την να σκεφθεί το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών; Νομίζω ότι δεν είναι για τις μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις ακυρώνονται σε μεγάλο βαθμό από την πελατειακή λογική που είναι καλά εγκατεστημένη σε όλα τα κόμματα με προεξάρχοντα αυτά που κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 και εξής. Πεδίο δόξης λαμπρό να αποδείξει η ΝΔ ότι ανοίγει μέτωπο σ’ αυτήν τη λογική. Όχι να διορίζει μέχρι χθες στην ΕΡΤ και την επομένη να βάζει λουκέτο. Φοβάμαι ότι η επιλογή του κ. Σαμαρά δεν είναι η μεταρρύθμιση. Η επιλογή του είναι να χρησιμοποιήσει τη μεταρρύθμιση για να συνθλίψει πολιτικά το χώρο που τον χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα κόμματα δηλαδή που στηρίζουν την κυβέρνησή του, να ακυρώσει για παράδειγμα τη ΔΗΜΑΡ στον πυρήνα της συγκρότησής της, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, να τ’ αναγκάσει ή να σωπάσουν ή να τους χρεώσει πρόωρες και καταστροφικές εκλογές. Για να εμφανιστεί με το δίλημμα ή εγώ ή ο Τσίπρας. Και να κερδίσει. Χρησιμοποιεί την κυβέρνηση εθνικής ευθύνης για κομματικούς λόγους. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τη χώρα. Δείχνει ότι ακόμα και σήμερα το κομματικό είναι υπεράνω του δημόσιου συμφέροντος. Εκτός αν θεωρούν στη ΝΔ ότι το εθνικό και το δημόσιο ταυτίζεται με το κομματικό τους συμφέρον.

*Η Μαρία Ρεπούση είναι καθηγήτρια ΑΠΘ, Βουλευτής Α’ Πειραιά ΔΗΜΑΡ.

πηγή: www.protagon.gr