«Ο Λίβανος είναι αναπόσπαστο τμήμα του εμφυλίου πολέμου της Συρίας. Χρησιμεύει ως περιοχή ανασυγκρότησης για τους μαχητές, ως καταφύγιο για τους κατατρεγμένους αμάχους, ως σκηνικό και εφαλτήριο για τις περιφερειακές δυνάμεις και τις ένοπλες ομάδες που συγκρούονται, συχνά με εξαιρετικά αιματηρό τρόπο», γράφει ανάλυση στον Guardian.

«Η επίθεση στην πρεσβεία του Ιράν, στο προπύργιο της συμμάχου Χεζμπολάχ στη νότια Βηρυτό, ήταν η πιο δραματική απόδειξη της εξάπλωσης του πολέμου πέραν των συνόρων της Συρίας. Διαβρώνει περαιτέρω την πολιτική σταθερότητα του Λιβάνου, δείχνει την δύναμη των τζιχαντιστών, και θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση της συμμετοχής του Ιράν, ακριβώς την ώρα που η ευρύτερη σχέση του με την Δύση φαίνεται να βελτιώνεται», τονίζει η ανάλυση.

«Το Ιράν βοήθησε στη δημιουργία της φιλοσιιτικής Χεζμπολάχ πριν από 30 χρόνια. Από τότε ενισχύει τις δυνάμεις της και την νομιμότητά της στο εσωτερικό του Λιβάνου. Η Χεζμπολάχ με τη σειρά της βοηθά στην επέκταση της επιρροής του Ιράν. Στη Συρία, οι δύο τους έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο για την επιβίωση του προέδρου Μπασάρ αλ- Ασαντ στην εξουσία.

Την ευθύνη για την βομβιστική επίθεση στην ιρανική πρεσβεία την ανέλαβε μια ομάδα σουνιτών εξτρεμιστών, οι Ταξιαρχίες Αμπντουλάχ Αζάμ. Αλλά αντί να μειώσει, αυτή η ενέργεια θα ατσαλώσει την αποφασιστικότητα της Χεζμπολάχ και του Ιράν να εμποδίσουν τέτοιες σουνιτικές οργανώσεις να καταλάβουν την εξουσία στη Δαμασκό», συνεχίζει η ανάλυση.

«Με άλλα λόγια, αν ο στόχος τους ήταν να αποτρέψουν την περαιτέρω εμπλοκή του Ιράν και της Χεζμπολάχ στη Συρία, η επίθεση μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Για την Χεζμπολάχ και το Ιράν, η ήττα των σουνιτών ανταρτών θα είχε τεράστια στρατηγική και θρησκευτική σημασία.

Η εξέγερση στη Συρία θεωρείται ως δίαυλος για την επιρροή της Σαουδικής Αραβίας και απειλή για τα ευρύτερα συμφέροντα των σιιτών. Για την Χεζμπολάχ, υπάρχει μια επιπλέον, εσωτερική διάσταση: Οι σουνίτες του Λιβάνου αντιπαθούν σε συντριπτική πλειοψηφία τους σιίτες της Χεζμπολάχ και τον Ασαντ (αρνητική γνώμη έχει το 94%), και μερικοί είτε έχουν ενταχθεί στην συριακή εξέγερση ή παρέχουν βοήθεια στους αντάρτες», γράφει ο Guardian.

«Ποια θα είναι η απάντηση; Η Χεζμπολάχ θα χρησιμοποιήσει τις δικές της δυνάμεις και τους ανθρώπους της στις δυνάμεις ασφαλείας του Λιβάνου για να ενισχύσουν την ασφάλεια, αλλά τέτοιες επιθέσεις φαίνονται πιθανόν να επαναληφθούν. Για το Ιράν, αυτό θα είναι ένα ψυχολογικό σοκ. Είναι η πιο σοβαρή επίθεση σε μία από τις αποστολές του, από τότε που οι Ταλιμπάν έσφαξαν Ιρανούς διπλωμάτες στο Αφγανιστάν το 1998. Πριν από τριάντα χρόνια, τεράστιες επιθέσεις σε στρατώνες των ΗΠΑ και της Γαλλίας στη Βηρυτό, πίσω από τις οποίες φερόταν ότι ήταν το Ιράν και η Χεζμπολάχ, ώθησαν τον πρόεδρο Ρίγκαν να αποσύρει τις δυνάμεις από τον Λίβανο.

Αλλά σήμερα, η Τεχεράνη έχει επενδύσει πάρα πολλά στη Συρία για να κάνει πίσω τώρα, και αυτή η επίθεση θα ενισχύσει όσους, μέσα στο ιρανικό καθεστώς, τάσσονται υπέρ μιας ανυποχώρητης στάσης.

Η χρονική συγκυρία είναι επίσης σημαντική. Η Χεζμπολάχ ετοιμάζεται για μια κρίσιμη μάχη στην περιοχή Καλαμούν κατά μήκος των συνόρων Συρίας -Λιβάνου, η οποία συνδέει την Δαμασκό με φιλοκυβερνητικές περιοχές στις ακτές της Συρίας. Με τον Ασαντ να αρχίζει μια σειρά από στρατιωτικές επιθέσεις πριν από την αναμενόμενη ειρηνευτική διάσκεψη στη Γενεύη, οι συγκρούσεις θα κλιμακωθούν», καταλήγει η ανάλυση στον Guardian.

Πηγή : ΤΟ ΒΗΜΑ