Χωρίς αρχή, μέση και τέλος, η ελληνική πολιτεία εξακοντίζει το κόστος αντιμετώπισης των ασθενειών στα ύψη, αδειοδοτώντας ασύδοτα και τιμοδοτώντας ανορθολογικά επώνυμα αντίγραφα φάρμακα.

Δημιουργεί νέες αγορές, λανσάροντας δήθεν καινοτόμα φάρμακα και όχι υποκαθιστώντας τα πρωτότυπα με αντίγραφα. Κάνει γραμμικές προσεγγίσεις στις τιμές τους, κρατώντας αυτές ψηλά. Αλχημείες και ακροβασίες. Αυτές χαρακτηρίζουν την αγορά των επώνυμων γενοσήμων -αφού κυκλοφορούν με brand names και όχι απλώς με τη δραστική ουσία- στη χώρα μας.

Τη στιγμή μάλιστα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, σχεδιαστής του εκσυγχρονισμού και της εισαγωγής γενοσήμων των περισσότερων συστημάτων υγείας των χωρών της Ευρώπης, σε σχετικές μελέτες του γράφει ρητά «μακριά από επώνυμα γενόσημα».

Τα γενόσημα είναι η λύση για όλη την Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια. Εκτός από την Ελλάδα.

Τα γενόσημα και όχι τα brand generics: τα επώνυμα γενόσημα. Από αυτά «μακριά», όπως γράφει μελέτη (2004) για το εθνικό σύστημα υγείας της Ισπανίας, του κυβερνητικού εκπρόσωπου Ηλία Μόσιαλου και του Τ. Walley. «Τα brand generics, αντί να μειώσουν τη δαπάνη, οδηγούν σε αυξήσεις. Εχουν στόχο να δημιουργήσουν επώνυμη ζήτηση, άρα αύξηση της συνταγογράφησης, δηλαδή αύξηση των πωλήσεων των τεμαχίων με πριμοδοτήσεις στους συνταγογράφους γιατρούς και εν τέλει αύξηση της δαπάνης».

Ο,τι δείχνει ως απαγορευτικό η μελέτη εφαρμόζεται στη χώρα μας: brand generics που δημιουργούν επώνυμη ζήτηση και δίνουν «προνόμια» στους γιατρούς. Επτά ευρώ στο γιατρό πηγαίνει το κομμάτι η ατροβαστατίνη και 2,5 ευρώ η ομεπραζόλη, όπως προκύπτει από συζήτηση της «Ε» με τον Ανδρέα Γαλανόπουλο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ).

Ακόμη ένα στοιχείο που αντλείται από τη βιβλιογραφία περί φαρμάκων είναι αυτό του παράδοξου των γενοσήμων (generic paradox). Σύμφωνα με το παράδοξο, η μεγαλύτερη διείσδυση των γενοσήμων δεν οδηγεί αυτόματα σε μειώσεις τιμών των πρωτότυπων φαρμάκων, ούτε σε μείωση της δαπάνης. Το πολύ πολύ να επιβραδύνει το ρυθμό της ανάπτυξης των τιμών. Αυτό συμβαίνει γιατί η ζήτηση διαμορφώνεται από τη συνταγογράφηση του γιατρού και όχι από τον πελάτη. Η προσφορά επηρεάζει το συνταγογραφούντα και οδηγεί προς τα επάνω τις πωλήσεις τεμαχίων. Το παράδοξο των γενοσήμων προβλέπει αυτό ακριβώς που συμβαίνει στη χώρα μας, ότι οι προτροπές για γενόσημα, τα οποία μάλιστα στην περίπτωση της Ελλάδας είναι brand generics, δεν σημαίνει μείωση της δαπάνης.

Στη χώρα μας οι συγκεκριμένες μειώσεις των τιμών που επιχείρησαν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και τώρα ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τα γενόσημα φάρμακα ξεκινούν με τη μείωση κατά 20% που εισηγήθηκε ο Νικ. Κακλαμάνης και τις 4 παρεμβάσεις με τα μεγάλα δελτία τιμών της σημερινής κυβέρνησης. Παρεμβάσεις που είναι μεν στη σωστή κατεύθυνση, επισημαίνει ο Ανδρέας Γαλανόπουλος, αλλά «δυστυχώς οι γραμμικές (οριζόντιες) προσεγγίσεις των μειώσεων των τιμών διατήρησαν τις στρεβλώσεις του συστήματος ως είχαν: αυξάνοντας την πιθανότητα παλιά και φτηνά φάρμακα να υποκαθίστανται από δήθεν καινούργια και ανεβάζοντας το ημερήσιο κόστος θεραπείας».

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Ρερποτάζ: Ντάνι Βέργου