Όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψουμε στην εργασία μας, θα πρέπει να έχουμε καταλήξει με ποιον θα μένει το μωρό κατά την απουσία μας.

Ας δούμε ποιος είναι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτήν τη βοήθεια και τι πρέπει να σκεφτούμε πριν αποφασίσουμε.

Το πού θα μένει το παιδί μας όταν γυρίσουμε στη δουλειά ή για κάποιες ώρες που θα πρέπει να βρισκόμαστε μακριά από το σπίτι είναι μια πολύ σημαντική απόφαση. Ποιος είναι αυτός που θα αγαπάει το μωρό, θα το φροντίζει και θα είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια αλλά και την ανατροφή του; Είναι προτιμότερο να μείνει με τη γιαγιά ή με μια «ξένη» γυναίκα; Ποια είναι τα «υπέρ» και ποια τα «κατά» της κάθε επιλογής;

Μια ξεχωριστή σχέση

Η αγάπη του παππού και της γιαγιάς και η σχέση που αναπτύσσουν με τα εγγόνια τους είναι μοναδική και πολύτιμη. Επιπλέον, εμείς οι γονείς νιώθουμε σίγουροι ότι το παιδί μας είναι σε «καλά χέρια» όσο δεν είμαστε παρόντες, ότι λαμβάνει αγάπη και στοργή και ότι το προσέχουν και το φροντίζουν σωστά. Από την άλλη μεριά, η εύρεση ισορροπίας στη σχέση μας γίνεται υπόθεση ζωτικής σημασίας, καθώς γονείς ή πεθερικά είναι δύσκολο, κάποιες φορές τουλάχιστον, να υιοθετήσουν τις δικές μας απόψεις σχετικά με την ανατροφή των εγγονών τους. Αυτές ακριβώς οι προστριβές είναι που οδηγούν πολλούς γονείς στο να αποκλείσουν τη λύση της γιαγιάς και να προτιμήσουν τον «τρίτο» άνθρωπο. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, ότι η προσφορά της γιαγιάς και του παππού είναι αναντικατάστατη, αρκεί να υπάρχει ισορροπία στη σχέση μας μαζί τους, να είναι διακριτικοί και να μην επεμβαίνουν στον τρόπο διαπαιδαγώγησης που εμείς έχουμε αποφασίσει. Επίσης, απαραίτητο είναι να παραμένουν αμέτοχοι στα τυχόν προβλήματα του ζευγαριού. Από τη στιγμή που πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, οι συμβουλές, η εμπειρία και η βοήθειά τους είναι πολύτιμα και για εμάς και για τα παιδιά μας.

Κριτήρια επιλογής

Πολλές οικογένειες προτιμούν τη λύση της μπέιμπι-σίτερ για τη φροντίδα του μωρού. Οι λόγοι μπορεί να είναι καθαρά πρακτικοί ή απλά να προτιμάμε τη συνεργασία μαζί της, αφού πρόκειται για μια σχέση οριοθετημένη. Το δύσκολο κομμάτι είναι η επιλογή της και τα κριτήρια που θέτουμε. Συγκεκριμένα: να είναι ικανή να φροντίζει το μωρό, να έχει πείρα, να ενδιαφέρεται γι’ αυτό και να έχει διάθεση για να παίζει και να ασχολείται μαζί του. Επίσης, τίθεται το θέμα αν θα είναι Κύπρια ή ξένη. Στις περισσότερες περιπτώσεις η ζυγαριά γέρνει υπέρ της ελληνικής καταγωγής, αφού η γνώση και ο χειρισμός της γλώσσας αποτελούν σημαντικό θέμα για την ανατροφή και τη συναισθηματική ανάπτυξη του μωρού. Πώς, λοιπόν, θα ανακαλύψουμε την κατάλληλη μπέιμπι-σίτερ; Συνήθως οι κυρίες που προσέχουν μωρά προτιμούν η δουλειά τους να βρίσκεται κοντά στο σπίτι τους. Καλό θα ήταν να είναι συστημένη ή να την ξέρει κάποιος γνωστός μας. Υπάρχει, βέβαια, και η λύση των γραφείων εξεύρεσης αυτών των ειδικοτήτων, που μπορεί να μας βοηθήσουν. Χρειάζεται, ωστόσο, μεγάλη προσοχή στον τρόπο επιλογής. Οι συστατικές επιστολές δεν είναι πάντα εγγύηση. Ας μην ξεχνάμε, όμως, πως ο τελικός αποδέκτης και κριτής θα είναι το ίδιο το μωρό μας: δείχνει χαρούμενο όταν τη βλέπει, της γελάει ή γραπώνεται επάνω μας, είναι υγιές, καθαρό και φροντισμένο όταν επιστρέφουμε στο σπίτι; Τέλος, προτού καταλήξουμε, θα πρέπει να έχουμε αποφασίσει αν χρειαζόμαστε μια πτυχιούχο παιδαγωγό ή απλά αν μας καλύπτει μια κυρία με ανάλογη εμπειρία, με δικά της ή ξένα παιδιά.

Πριν αποφασίσουμε

• Ζητάμε πάντα συστάσεις από τις οικογένειες όπου δούλευε πριν από εμάς και επιβεβαιώνουμε τηλεφωνικά τα προσόντα και το χαρακτήρα της.
• Είμαστε συγκεκριμένοι σε αυτά που της αναθέτουμε (π.χ., αν θέλουμε ή όχι να κάνει ορισμένες δουλειές όσο θα κοιμάται το μωρό, κάθε πότε θα το πηγαίνει βόλτα και πού, αν μπορεί να είναι διαθέσιμη κάποια βράδια για να βγούμε κ.λπ.)
• Δεν απαιτούμε μόνο από την μπέιμπι-σίτερ να είναι τυπική στα καθήκοντά της, αλλά φροντίζουμε κι εμείς να τηρούμε τη συμφωνία μας. Ο μισθός της θα πρέπει να καταβάλεται κανονικά, να είμαστε συνεπείς στην ώρα επιστροφής μας, για να μην την καθυστερούμε, και να της φερόμαστε ευγενικά και φιλικά.

Όταν δεν συμφωνούμε με τη μητέρα μας

Στην περίπτωση που έχουμε διαφορά απόψεων με τους γονείς μας, αλλά επιθυμούμε να μένουν με τα παιδιά μας τις ώρες της απουσίας μας, θεωρείται απαραίτητο να μιλήσουμε μαζί τους. Πρέπει, όμως, να θυμόμαστε ότι είναι δύσκολο να τους επιβάλουμε αλλαγές στις συνήθειες ή στον τρόπο που σκέφτονται. Αν δεν μπορούμε να βρούμε κοινά σημεία, ίσως είναι ευκολότερο να προσπαθήσουμε να «ανακαλύψουμε» μια μέση λύση, να βάλουμε όλοι λίγο «νερό στο κρασί μας» ή, ακόμη, και να μην τους αναθέτουμε τη φροντίδα των παιδιών μας τόσο συχνά, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως θα τους αποκόψουμε από αυτά.

Με τη γιαγιά, γιατί:

• Μπορεί να μεταφέρει στα παιδιά μας τις πολύτιμες εμπειρίες της από τη ζωή, με ένα μοναδικό τρόπο.
• Έχει το χρόνο και την αγάπη να παίξει και να ασχοληθεί δημιουργικά μαζί τους, να τα νανουρίσει, να τους πει παραμύθια, να φτιάξουν κουλουράκια.
• Αυτή η σχέση λειτουργεί ενισχυτικά με τη δική μας, αφού πολλές φορές τα παιδιά ακούνε περισσότερο τη γιαγιά και τον παππού απ’ ό,τι τους γονείς.

Με την μπέιμπι-σίτερ, γιατί:

• Την έχουμε επιλέξει με αυστηρά κριτήρια και θεωρούμε ότι αφήνουμε πίσω έναν άνθρωπο που θα αναθρέψει τα παιδιά μας σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα.
• Μπορούμε να συζητήσουμε μαζί της, χωρίς συναισθηματικές φορτίσεις, τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να χειρίζεται πρακτικά και άλλα ζητήματα που αφορούν στα παιδιά.

Η σχέση μας είναι πιο «ξεκάθαρη» και έχουμε συγκεκριμένες απαιτήσεις, τις οποίες θα πρέπει να εκπληρώνει. 

 Πηγή:yourbaby.gr