Της Κυριακής Αξιώτη. Από το penna.gr 

Ήταν άνδρες και γυναίκες με κανονική ζωή. Άλλοι πιο άνετη, άλλοι πιο φτωχική είχαν όραμα για το μέλλον και ελπίδα για το αύριο. Ζούσαν στη Συρία οι σημερινοί πρόσφυγες που συρρέουν στη μεθόριο της ΠΓΔΜ με στόχο το ευρωπαϊκό όνειρο και και τη διεκδίκηση της ζωής που έχασαν. Στο βλέμμα τους διακρίνεις την κούραση. Για όλα τα εμπόδια που έχουν κληθεί να ξεπεράσουν, το χειρότερο εκ των οποίων είναι η αναλγησία κάποιων ανθρώπων.

Την απόγνωση των προσφύγων που ξεκινούν το μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή απαθανατίζει ο Μορτέζα Τζαφαρί, ένας κινηματογραφιστής από το Ιράν ο οποίος εδώ και χρόνια βρίσκεται στην Ελλάδα. Έχοντας και ο ίδιος ζήσει το μαρτύριο της προσφυγιάς, γνωρίζει από πρώτο χέρι κάτι που λίγοι μπορούμε να καταλάβουμε. Έφτασε στην Ελλάδα αναζητώντας σωτηρία από έναν κόσμο αφιλόξενο, αυτόν της πατρίδας του. Ζήτησε και πήρε πολιτικό άσυλο. Ο ίδιος μίλησε στο Penna.gr για την ιστορία του, την αγάπη του για τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο αλλά και το δράμα της προσφυγιάς.

Ένα παιδί κλαίει έντονα και φωνάζει στον αστυνομικό που προσπαθεί να απωθήσει τον πατέρα του. Αυτή η εικόνα έχει εντυπωθεί καλά μέσα του, δίνοντας του την αφορμή να διαδώσει την πραγματική υπόσταση της προσφυγιάς και του ανθρώπινου πόνου.

«Η πολιτική κατάσταση της χώρας μου με έστειλε εκτός συνόρων επτά περίπου χρόνια πριν. Ήρθα στην Ελλάδα, αποφάσισα να ζητήσω πολιτικό άσυλο και να δώσω τέλος στην περιπέτειας της προσφυγιάς», σημείωσε εξηγώντας πως όλες οι χώρες είναι ίδιες. «Αγάπησα τη χώρα παρ’ όλο που κάποιες νοοτροπίες της δεν μου αρέσουν. Έκανα εδώ φίλους τους οποίους υπολογίζω σαν αδέρφια», προσθέτει. Ο 40χρονος δημιουργός διαθέτει πλήθος έργων του στο κοινό προκειμένου να βοηθηθούν οικονομικά οι πρόσφυγες στην Ειδομένη.

Ο καλλιτέχνης έμαθε την ελληνική γλώσσα στους δρόμους. Κατοικεί μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και όπως επισημαίνει δεν μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τις ιστορίες των προσφύγων που εκτυλίσσονται λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο διαμονής του. Ο ίδιος μετέβη πολλές φορές στην Ειδομένη και στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ, είδε με τα μάτια του την απελπισία των οικογενειών που χωρίστηκαν, των μανάδων που είδαν τα παιδιά τους να ξεβράζονται με το κύμα, των αδερφών που χάνουν τα αδέρφια τους. Η φιλμογραφία του εξάλλου βασίζεται στο προσφυγικό δράμα, στις προσωπικές μαρτυρίες αλλά και στις αφηγήσεις περιστατικών βγαλμένων από την πραγματική ζωή.

«Αποτύπωσα παιδιά και οικογένειες, μίλησα με πολλούς ανθρώπους», τονίζει, ενώ συμπληρώνει πως οι Έλληνες είναι πολύ καλοί άνθρωποι και στην πλειοψηφία τους στοργικοί με τους μετανάστες που φτάνουν στη χώρα. Ακόμα και για έναν ξένο που αποφασίζει να μείνει στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι δύσκολα  από πολλές απόψεις. Η πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια δεν αφήνουν περιθώρια για να δημιουργήσεις μια αξιοπρεπή ζωή, να σταθεροποιηθείς επαγγελματικά.

O Μορτέζα Τζαφαρί γεννήθηκε στην Τεχεράνη, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και δούλεψε 12 χρόνια ως δημοσιογράφος στο IRNA & ISNA, στο Ιράν και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Κάλυψε τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν (2001), την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ (2003), τη στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ στο Λίβανο (2006). Έκανε ντοκιμαντέρ για την αφγανική τηλεόραση, το Al Jazeera και το BBC. Δίδαξε επίσης στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τεχεράνης και η φιλμογραφία του περιλαμβάνει περισσότερες από 30 μικρού μήκους ταινίες και ντοκιμαντέρ και 3 μεγάλου μήκους ταινίες.

Για να δείτε περισσότερη από τη δουλειά του δημιουργού μπορείτε να μεταβείτε εδώ

Συμμετέχει με 32 φωτογραφίες που τράβηξε στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας- ΠΓΔΜ, στο Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας 2015 που ξεκινάει, σήμερα, στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ με θεματικές “Το ΟΧΙ, η αριστερή ανάθεση και τα κινήματα”, “Άμεση Δημοκρατία: Διαδικασία ή Πρόταγμα”, “Σύγχρονος Αναρχισμός”, “Κινήματα και Εξουσία”.