Το συναίσθημα του φόβου επιστρέφει στην Θράκη είκοσι χρόνια μετά την εφαρμογή της πολιτικής της ισονομίας και της ισοπολιτείας, όπως την διακήρυξε από την Κομοτηνή το 1991 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Η μεταφορά παράνομων μεταναστών το καλοκαίρι σε κέντρα κράτησης σε Ξάνθη και  Κομοτηνή αποτέλεσε απλά την «επίσημη» αφορμή για την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην πολυπολιτισμική Θράκη. Και από εκείνη τη στιγμή σχεδόν κάθε εβδομάδα χωριά και οικισμοί με μειονοτικό πληθυσμό, υποδέχονται ακούσια μηχανοκίνητες πορείες μελών της Χρυσής Αυγής με προτεταμένα τα εθνικά σύμβολα και με προκηρύξεις που καλούν τον τοπικό πληθυσμό να ενστερνιστεί τα ιδεώδη του ελληνισμού και να  καταγγείλει την δράση και την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.

Το πρόβλημά τους επισήμως δεν είναι η ύπαρξη της μειονότητας αλλά «οι Τούρκοι», φροντίζουν όμως με κάθε τρόπο να δείχνουν προς τα έξω ότι τους ενοχλούν οι μουσουλμάνοι γιατί κατά την δική τους αντίληψη δεν μπορεί παρά να ταυτίζονται με τους Τούρκους!

«Ανησυχία και φόβο μεταξύ των μελών της μειονότητας» διαπιστώνει ο δημοσιογράφος, Οζάν Αχμέτογλου. Η Χρυσή Αυγή, πέρα από ένα μεγάλο ερωτηματικό, νομίζω ότι είναι και μία απειλή. Πιστεύουμε ότι απειλείται η αρμονική συμβίωση μεταξύ των πληθυσμιακών στοιχείων της περιοχής αλλά απειλείται πλέον και η ζωή μας», τονίζει με έμφαση ο ίδιος.

«Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει την μειονότητα σαν πέμπτη φάλαγγα, σαν να εχθρεύεται η μειονότητα την ίδια της την πατρίδα που είναι η Ελλάδα».

«Εμείς πιστεύουμε, όμως, σαν Έλληνες πολίτες και μέλη της μειονότητας της Θράκης, ότι η Χρυσή  Αυγή με την ναζιστική και φασιστική φιλοσοφία που την διέπει, μόνο απειλή μπορεί να είναι για την δημοκρατία μας. Όχι μόνο μας θεωρούν λιγότερο Έλληνες αλλά σχεδόν καθόλου Έλληνες», επισημαίνει ο Οζάν Αχμέτογλου.

Ο σεβασμός στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα είναι δεδομένος όπως και οι επιλογές των ψηφοφόρων στα διάφορα κόμματα αλλά βλέποντας τι κάνει η Χρυσή Αυγή, θεωρώ ότι πάνε να γκρεμίσουν μια ειρηνική συμβίωση αιώνων, εμποτίζοντας την συνείδηση των ανθρώπων με ρατσιστική βία και με την απλοϊκή όσο και επικίνδυνη λογική ότι για τα πάθη σου φταίει ο απέναντι, ο διαφορετικός», καταλήγει.

Ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ είναι δάσκαλος ειδικής αγωγής που εργάζεται από το 2005 σε δημόσια  σχολεία της Ξάνθης, σε τμήματα ένταξης. Είναι μέλος της κίνησης ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή και υπήρξε το πρώτο επίσημο θύμα της ακροδεξιάς βίας στην Θράκη τον Σεπτέμβριο του 2012, αφισοκολλώντας με άλλους συντρόφους του ελάχιστα μέτρα από το κέντρο της Ξάνθης.

«Θέλαμε να οργανώσουμε μία εκδήλωση για την συγκρότηση αυτής της κίνησης στην Ξάνθη. Στην διάρκεια της αφισοκόλλησης, βρεθήκαμε απέναντι σε ομάδα εφτά- οχτώ ανθρώπων που μας χτύπησαν και μάλιστα ο ένας από αυτούς καταδικάστηκε σε οχτώ μήνες φυλάκισης με τριετή αναστολή. Ευτυχώς το επεισόδιο εκτυλίχθηκε κοντά στο ΚΤΕΛ της Ξάνθης και γλιτώσαμε τα χειρότερα καταφεύγοντας εκεί μέσα».

«Αυτά είναι πολύ επικίνδυνα πράγματα που αναβιώνουν μνήμες άλλων εποχών», επισημαίνει. «Δεν θέλουμε να τα ξαναζήσουμε όμως, διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην ειρηνική συμβίωση όλων των πληθυσμών που συναποτελούν το μωσαϊκό της Θράκης».

Πάντως, στην Θράκη το να είσαι μειονοτικός και παράλληλα ενεργό και δραστήριο μέλος αριστερών οργανώσεων δεν είναι πάντα μια αυτονόητη επιλογή. Ο ίδιος ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ το παραδέχεται τονίζοντας ότι «είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι ακτιβιστής νιώθοντας την πίεση με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και από τις δύο πλευρές».

«Δέχεσαι την πίεση από την πλειονότητα αλλά και από την ίδια τη μειονότητα γιατί πολλές φορές σε θεωρούν γραφικό ή ότι είσαι μειοψηφία μέσα στην κοινωνική τους πραγματικότητα. Παρ΄ όλα αυτά, η οικονομική κρίση έφερε μεγάλες αλλαγές και στην συνείδηση των πολιτών της μειονότητας», καταλήγει.

Στη Θράκη ευδοκιμούσαν πάντα οι συνθήκες για ανάπτυξη ακραίων εθνικισμών και μισαλλόδοξων πολιτικών κηρυγμάτων, ως αποτέλεσμα της πολυπολιτισμικής κοινωνικής της δομής. Για πολλά χρόνια άλλωστε δεν έλειψαν τα φοβικά σύνδρομα απέναντι στην ύπαρξη της μειονότητας και τον δυνητικό της ρόλο, όπως τον μετέφραζαν ορισμένοι, ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την ειρήνη και την ομαλότητα στην περιοχή.

Η Χρυσή Αυγή ήρθε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά για λογαριασμό της αυτό το κλίμα, ανακαλώντας σε πολλούς ντόπιους άσχημες μνήμες από το μακρινό παρελθόν.

Η θεωρία που αναπτύσσεται και βρίσκει απήχηση στον πληθυσμό σε περιόδους κρίσης όπως η σημερινή είναι ότι στην Θράκη υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί που χάριν της μειονότητας και της εκλογικής της επιρροής, ξεχνούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των χριστιανών πολιτών και διαπράττουν εθνική μειοδοσία.

Η Χ.Α. στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται μάλιστα και ως υπερασπίστρια των ίδιων των μουσουλμάνων τους οποίους υποτίθεται ότι έρχεται να τους σώσει από τα δόντια της Τουρκίας και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Θέλει να χτυπήσει, όπως διατείνεται, τον τουρκικό εθνικισμό, αντιπαραβάλλοντας τον με τον ελληνικό εθνικισμό.

Δεν είναι τυχαίο τελικά ότι το πρώτο θύμα βιαιοπραγίας από τον Χ.Α. στην Θράκη ήταν μειονοτικός από την Ξάνθη, μέλος του αντιφασιστικού κινήματος.

Toυ Δάμωνα Δαμιανού, από την εφημερίδα “Τα Νέα”